Δεν είναι όλοι χασισωμένοι. Δεν είναι όλοι τρομοκράτες. Δεν είναι όλοι άχρηστοι, δεν ελαύνονται όλοι από αντικοινωνική συμπεριφορά. Μπορεί κάθε ένας να διαθέτει μερικά από τα χαρακτηριστικά που τους αποδίδονται είτε από αστυνομικούς είτε από άλλους.
Μπορεί όταν τους συναντήσεις έναν έναν στο δρόμο, στην υπεραγορά κοκ, να μην περάσει από το μυαλό σου ότι μπορεί ακόμη και να σκοτώσουν. Όμως, όλοι μαζί, αποκτούν ψυχολογία όχλου. Μετατρέπονται σε ρατσιστές και όλοι οι άλλοι απέναντι τους είναι περίπου εχθροί. Δεν ανέχονται καν άλλο χρώμα ρούχων, άλλη ομάδα, άλλη πόλη, άλλη άποψη. Κάποιοι αποκτούν φασιστική νοοτροπία.
Ναι, κάτι πρέπει να γίνει αλλά με σεβασμό στις ανθρώπινες ελευθερίες. Όχι των συγκεκριμένων των οποίων η ελευθερία μεταφράζεται σε ασυδοσία. Αναφέρομαι στον μέσο πολίτη, ο οποίος μπορεί να πληρώσει τη νύφη, επειδή οι Αρχές δεν μπορούν να επιβληθούν στους λίγους. Οι χούλιγκαν δεν αποτελούν την ευκαιρία σε οποιονδήποτε να πάρει τη ρεβάνς. Είδαμε και τι έκαναν κάποιοι εντεταλμένοι σε ειρηνικές πορείες και εκδηλώσεις. Οπόταν η πρακτική «ορμάτε κατά πάντων», μυρίζει αντιδημοκρατικότητα.
Όσο για μας τους «φιλήσυχους» πολίτες, ο καθένας να κοιτάξει πρώτα το σπίτι του, τα παιδιά του και ύστερα να έχει απαίτηση από το κράτος να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Β.