ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (pancon@phileleftheros.com)
RADIOACTIVE (ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ) 17.00-19.00 ΤΗΛ. 22-744744
Είναι εξαιρετικά δύσκολο σε πρωταθλήματα οικονομικού εκτοπίσματος και κύρους όπως το δικό μας, να προκύψει ωφέλιμος συνδυασμός επιτυχίας συλλόγων και εθνικής ομάδας. Είναι μια σχέση σχεδόν αντίθετη. Γι’ αυτό και είναι απίθανο να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ της ομοσπονδίας και των σωματείων για τον αριθμό των Κυπρίων που θα αγωνίζονται στους αγώνες.
Ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης στη χθεσινή Γενική Συνέλευση της ΚΟΠ το έθεσε με τον καλύτερο τρόπο: «Μας λένε ότι έχουμε το καλύτερο υλικό εδώ και πολλά χρόνια. Απουσιάζουν τα λεπτά συμμετοχής των Κυπρίων ποδοσφαιριστών σε αγώνες των ομάδων τους. Στοιχείο σημαντικό για την ανέλιξη και την ετοιμότητα του κάθε ποδοσφαιριστή. Στοιχείο απαραίτητο για τη διάκριση της Εθνικής μας».
Οπότε το δίλημμα που υπάρχει είναι τι θέλουμε; Και εδώ ας μην το δει ο καθένας από τη δική του σκοπιά μόνο. Ας προσπαθήσει να μπει και στη θέση εκείνων που θα έχουν όφελος ή κόστος. Από την πλευρά των συλλόγων είναι αμφίβολο να αποδεχθούν οποιαδήποτε υποχρέωση χρησιμοποίησης συγκεκριμένου αριθμού Κυπρίων ποδοσφαιριστών στο εγχώριο πρωτάθλημα και ούτε κάμπτονται στην προσπάθεια για περιορισμό των ξένων. Ο λόγος είναι απλός. Οι ομάδες που στοχεύουν στις κατακτήσεις τίτλων ή εξόδου στην Ευρώπη θέλουν να έχουν αφθονία ξένων/κοινοτικών ποδοσφαιριστών έτσι ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας τους. Επίσης εκείνες που έχουν ως στόχο την παραμονή τους στην κατηγορία επιθυμούν το υφιστάμενο καθεστώς για να είναι όσο το δυνατό περισσότερο ανταγωνιστικές.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι θέσεις των Κύπριων ποδοσφαιριστών να μειώνονται αλλά και τα λεπτά συμμετοχής τους να συρρικνώνονται. Η εθνική ομάδα έχει ανάγκη από ποδοσφαιριστές έτοιμους απ’ όλες τις απόψεις. Πρώτα απ’ όλα από πλευράς τριβής και ανταγωνιστικότητας αλλά και λόγω φυσικής κατάστασης.
Όσο οι επιλογές του εκάστοτε προπονητή είναι περιορισμένες, τόσο περισσότερο θα χρήζει διεθνείς ποδοσφαιριστές με μόλις πέντε με δέκα παιχνίδια στην Α’ κατηγορία. Αυτό δεν είναι λύση για τη φιλόδοξη εθνική ομάδα.
Ποια είναι τελικά η λύση;
Όπως διαμορφώνεται το σκηνικό δεν υπάρχει άλλη οδός από τη μετανάστευση. Κάτι αντίστοιχο που συμβαίνει και σε άλλα επαγγέλματα, λόγω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης αρκετοί νέοι έχουν υποχρεωθεί να ακολουθήσουν το δρόμο της ξενιτιάς για να προοδεύσουν και να μην καταλήξουν άνεργοι. Εύκολο να το λες, δύσκολο ωστόσο, να το εφαρμόζεις. Γιατί ναι μεν οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να προκριθούν μετά την τελική φάση του Γιούρο και στο Μουντιάλ αλλά οι σύλλογοί τους δεν έχουν να διηγηθούν κάποιο κατόρθωμα, σε αντίθεση με τους δικούς μας που όσο να ‘ναι έχουν ιστορίες να αφηγηθούν. Ο τρίτος δρόμος λοιπόν για τον Κύπριο ποδοσφαιριστή είναι αυτός της ξενιτιάς. Ίσως εκεί του δοθούν οι ευκαιρίες που δεν του δίνουν οι «δικοί» του σύλλογοι. Ειδικά τώρα που γεμίσαμε και αρκετούς αλλοδαπούς κάτω των 22 χρόνων.