Όλα κι όλα, αλλά να… φταίξει η Κάρτα Φιλάθλου για τα θλιβερά επεισόδια έξω από το «Αντώνης Παπαδόπουλος», είναι απ’ τα ανήκουστα. Τα χουλιγκάνια επιστρέφουν στα γήπεδα και μαζί τα σοβαρά κρούσματα βίας. Τα επεισόδια στα γήπεδα έχουν διάφορες διαβαθμίσεις. Τα πιο σοβαρά μετριούνται με σπασμένα κεφάλια, με σοβαρά εγκαύματα (όπως αυτά που αποκόμισε ο 20χρονος Ευριπίδης το Σάββατο το απόγευμα στη Λάρνακα), με την απώλεια ματιών και τα σπασμένα πόδια, χέρια και πλευρά. Δυστυχώς, τα πράγματα είναι τόσο απλά.
Η Κάρτα Φιλάθλου δεν είναι θέμα άποψης ή προτίμησης τύπου «εγώ προτιμώ τις μπάμιες, ο άλλος προτιμά το μοσχαράκι». Απόψεις να φαν κι οι κότες επί παντός επιστητού. Φτάνει να στηρίζονται σε σοβαρά και πραγματικά επιχειρήματα. Είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε ότι η Κάρτα Φιλάθλου εφαρμόστηκε στο πλαίσιο της Νομοθεσίας για την καταστολή της βίας, διότι φτάσαμε στον πάτο και η πλειονότητα των φιλάθλων έτρεμε να πάει στο γήπεδο;
Κοπανάει ο άλλος ένα «απέτυχε η Κάρτα Φιλάθλου!», επειδή του αρέσουν τα τραγούδια της εξέδρας ή τα πολύχρωμα κορεό, που έλειψαν λόγω της απουσίας των οργανωμένων. Και ξεχνάμε ότι από την ημέρα που εφαρμόστηκε η Κάρτα φιλάθλου (και χωρίς τους οργανωμένους στις εξέδρες) μειώθηκαν στο ελάχιστο τα σοβαρά επεισόδια. Μιλάμε για επίσημα στοιχεία: Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, στην απουσία των οργανωμένων από τα γήπεδα, μηδέν τραυματισμοί αστυνομικών, μηδέν τραυματισμοί πολιτών!
Με την επανεμφάνιση των οργανωμένων, επανήλθε το τρέμουλο για τη σωματική τους ακεραιότητα για τους υγιείς ποδοσφαιρόφιλους. Τις προάλλες έσπασαν τις πόρτες και εκατοντάδες μπήκαν στο γήπεδο χωρίς να επιδείξουν εισιτήριο και Κάρτα Φιλάθλου. Και το Σάββατο, έστειλαν έναν συνάνθρωπό μας στην εντατική! Ο εφιάλτης επέστρεψε…
Όσοι θέλουν να στρουθοκαμηλίζουν, δικαίωμά τους. Φτάνει να μην μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία του διπλανού τους ή του γείτονα που έβγαλε περίπατο τον σκύλο του. Η μεγαλύτερη ανησυχία πηγάζει από το γεγονός ότι έρχονται στη μνήμη μας οι διαπιστώσεις των εμπειρογνωμόνων που καλούσαμε κατά καιρούς για να μας βοηθήσουν να εξαλείψουμε τη βία στα γήπεδα. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται. Εκείνοι που μας είπαν ότι «βαδίζουμε στα τυφλά, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς αξιολογημένους στόχους, χωρίς τα απαραίτητα εφόδια». Λες και δεν άλλαξε μια μέρα…