ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Πραγματικά μας κούφανε με τη δήλωσή του (στον Active 107.4 & 102.5) ο δήμαρχος Πάφου, Φαίδωνας Φαίδωνος, με το «έχω μαρτυρία για τον στημένο αγώνα», που μας είπε τις προάλλες για κάποιον τελικό κυπέλλου και μίζες 65.000 ευρώ! Και φυσικά πολύ καλά έκανε η ΚΟΠ που με επιστολή της ζήτησε από τον Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κώστα Κληρίδη, να διερευνηθούν οι δηλώσεις του. Τον δήμαρχο της Πάφου δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά θέλω να πιστεύω πως είναι σοβαρός άνθρωπος και για ό,τι λέει ασφαλώς και γνωρίζει τη βαρύτητα που έχει ο λόγος του.
Γιατί είναι διαφορετικό από του να κάθεται η αφεντιά μου -καλή ώρα- στον καφενέ του Άη Δεμέτη (κάποτε, αλήθεια, σύχναζα στου Σιαήλα, αλλά τώρα πια…), να πιάνω κουβέντα με φίλους και γνωστούς, να μου λένε παν’ στην κουβέντα -με τη ζιβανία τζιαι τον μεζέ- ιστορίες του χωρκού (μου) και την επομένη να βγαίνω εγώ και να «καρφώνω» φίλους και γνωστούς! Πράγμα βέβαια που μου έχει τύχει, αλλά δεν βγήκα την άλλη μέρα να γράψω στον «Φ» -πάλι καλή ώρα- «το και το, έχω μαρτυρία, για τον τάδε αγώνα, για τον δείνα παράγοντα». Ασφαλώς κάτι τέτοιο, που είμαι σίγουρος πως δεν συμβαίνει, δεν είναι καθόλου σοβαρή αντιμετώπιση. Ακόμα και από έναν «καφενόβιο» σαν κι εμένα!
Όλα όσα κατήγγειλε ο δήμαρχος Πάφου είναι πάρα, μα πάρα πολύ σοβαρά και θεωρώ πως ως υπεύθυνος άνθρωπος και εκ της θέσεώς του πρέπει να δώσει όποια και όσα στοιχεία του ζητηθούν. Το κυπριακό ποδόσφαιρο, για να έρθω στο θέμα μας, αλλά και για να σοβαρευτώ, υπέφερε και εξακολουθεί να υποφέρει από πολλά και διάφορα δεινά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όποιος λοιπόν γνωρίζει κάτι, ανεξάρτητα αν αυτός είναι ο δήμαρχος Πάφου (εγώ αφορμή πήρα) ή και ο τελευταίος πολίτης της χώρας και έχει αποδείξεις, είναι υποχρέωση και καθήκον του να βγει και να μιλήσει με ονόματα. Δεν χρειάζεται κάθε λίγο και λιγάκι να ρίχνουμε αλάτι στην πληγή και να σηκώνουμε σκόνη και να προκαλούμε ντόρο, τη μια με το «φι», την άλλη με το «χι» και την παράλλη με το «ψι» θέμα.
Αν λοιπόν έχει κάποιος πραγματικά κάτι χρήσιμο και ουσιαστικό να πει, να βγει και να το πει (αναλαμβάνοντας φυσικά και την ευθύνη) στα αρμόδια Σώματα, αλλιώς να καθήσει στ’ αβγά του. Αρκετά έχει τραβήξει ο «βασιλιάς» των σπορ που δυστυχώς στον τόπο μας τον έχουμε καταντήσει «ξυπόλητο ζητιάνο»!