ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ*
Το πιο κάτω άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο «Goal» στις 11 Ιουνίου 2014. Κάτι περισσότερο από τρία χρόνια πριν όταν το νέο γήπεδο της Λεμεσού ήταν ακόμη στα… χαρτιά. Τώρα που το όνειρο των Λεμεσιανών παίρνει σάρκα και οστά, είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε:
Αναμφίβολα η Λεμεσός έχει άμεση ανάγκη ένα νέο και μοντέρνο ποδοσφαιρικό στάδιο, καθώς το γηρασμένο Τσίρειο ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Οι ομάδες μαζί και ο φίλαθλος κόσμος της Λεμεσού εδώ και χρόνια ονειρεύονται ένα σύγχρονο στάδιο, το οποίο θα καλύπτει με επάρκεια τις ανάγκες τους. Φρονώ ότι τελικά τα όποια εμπόδια θα υπερπηδηθούν και η Λεμεσός εντός των επομένων ετών θα αποκτήσει το στάδιο που της αξίζει.
Η θέση μου επί της ονομασίας αθλητικών σταδίων είναι κρυστάλλινη και είναι τούτη: το να «βαπτίζονται», επί παραδείγματι, με ονόματα τεθνεώτων πολιτικών προσώπων ποδοσφαιρικά ή άλλα αθλητικά στάδια είναι τουλάχιστον άστοχο και άτοπο. Υπάρχουν πολλοί άλλοι χώροι, δρόμοι και κτήρια εάν θέλουμε μ’ αυτό τον τρόπο να τιμήσουμε τη μνήμη κάποιου πολιτικού προσώπου. Ονόματα ανθρώπων, οι οποίοι υπηρέτησαν τον αθλητισμό θα πρέπει να κοσμούν τα στάδια. Ανθρώπων με μακρά, πλούσια και ανεκτίμητη προσφορά. Αυταπόδεικτη και καθολικά αναγνωρισμένη. Πληθώρα τα παραδείγματα στο εξωτερικό, αλλά και την Ελλάδα (γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης», «Κλεάνθης Βικελίδης» κ.ά). Τρανότερο των παραδειγμάτων στην Κύπρο το στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Η Λεμεσός έχει τον ποδοσφαιρικό της «πατέρα». Κι’ αυτός είναι αναντίρρητα ο Αργύρης Γαβαλάς. Η Λεμεσός, για τους λησμονούντες και μη γνωρίζοντες, οφείλει την ποδοσφαιρική της παράδοση σ’ αυτό τον ακάματο εργάτη, ο οποίος επιτέλεσε έργο μεγαλειώδες. Κορυφαία και περίλαμπρη φυσιογνωμία του κυπριακού ποδοσφαίρου γενικότερα, εκ των βασικών σκαπανέων του, που για τέσσερις δεκαετίες περίπου το υπηρέτησε αδιάπτωτα, με ασίγαστο πάθος και παραδειγματική συνέπεια, προσήλωση και ανιδιοτέλεια, από το πόστο του προπονητή συμβάλλοντας τα μέγιστα στην πρόοδό του. Είναι ο προπονητής, ο οποίος έθεσε τα θεμέλια του ποδοσφαίρου στην πόλη της Λεμεσού, ποδοσφαιρικός «πατέρας» και «δάσκαλος» τόσο της ΑΕΛ όσο και του Απόλλωνα από ιδρύσεώς τους. Τα αποτυπώματά του και στα δύο σωματεία είναι έντονα.
Η περιληπτική σκιαγράφηση της πορείας του αποδεικνύει το αληθές: Ο εξ Ελλάδος Αργύρης Γαβαλάς, πρώην παίκτης του ΠΑΟ, ήρθε στην Κύπρο το 1932 αναλαμβάνοντας προπονητής της ΑΕΛ. Για τα επόμενα 22 χρόνια -έως το 1954- εργάστηκε (τα πλείστα χρόνια αμισθί) με επιμονή και αφοσίωση αναδεικνύοντας πολλές γενιές πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι άφησαν εποχή. Δίδαξε την τεχνική του ποδοσφαίρου σε εκατοντάδες νέους της πόλης, μα ταυτόχρονα αρχές και ήθος. Δημιούργησε ομάδες που θαυμάστηκαν.
Η αποχώρησή του από την ΑΕΛ το 1954 και η μεταπήδησή του το 1956 στον νεοσύστατο τότε Απόλλωνα δίχασε την πόλη. Διετέλεσε προπονητής του Απόλλωνα έως το 1962 συνδέοντας και εκεί άρρηκτα το όνομά του με την ποδοσφαιρική ομάδα του σωματείου. Ταυτόχρονα ο Γαβαλάς υπήρξε ο προπονητής των μικτών ομάδων της Κύπρου, οι οποίες συγκροτήθηκαν κατά καιρούς (1933, 1949, 1954). Από το 1960 έως το 1967 χρημάτισε προπονητής της επίσημης, πλέον, Εθνικής Κύπρου. Κατά διαστήματα διετέλεσε με επιτυχία και διαιτητής, ενώ ήταν και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συνδέσμου διαιτητών το 1957.
Τούτων λεχθέντων, ως υπόμνηση και αναγνώριση της τεράστιας συνολικής προσφοράς του στο κυπριακό ποδόσφαιρο και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο της Λεμεσού, ανενδοίαστα καταθέτω την εισήγηση όπως στο νέο στάδιο δοθεί η ονομασία «Στάδιο Αργύρης Γαβαλάς». Είναι θεωρώ ο ελάχιστος οφειλόμενος φόρος τιμής και ένα ιστορικό χρέος της πόλης σ’ αυτόν τον ακραιφνή και αγλαό εργάτη του ποδοσφαίρου. Τι πιο ωραίο τα τρία σωματεία της πόλης να στεγάζονται και να αγωνίζονται στο ιδιόκτητο στάδιό τους, το οποίο θα φέρει τ’ όνομα του ποδοσφαιρικού «πατέρα» της Λεμεσού; Υπάρχει, όμως, και ένας συμβολισμός. Κάποτε τ’ όνομά του έφερε τη διχόνοια στον ποδοσφαιρικό κόσμο της Λεμεσού. Τώρα στη νέα κοινή σκέπη μπορεί να συνενώσει…
* Δημοσιογράφος – ερευνητής