ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Ζούμε στην εποχή των social media όπου τα πάντα περνούν από «σουρωτήρι», «παραφουσκώνονται» και στο τέλος χάνουν (και) τη γεύση τους. Ο κοσμάκις «τρώει» ό,τι του ταΐσουν, έτσι κι αυτοί ακόμα οι πιο «δύσπεπτοι» και δύσπιστοι την παθαίνουν.
Το φαινόμενο δεν έχει να κάνει μόνο με τον αθλητισμό ή το ποδόσφαιρο, αλλά το γενικότερο σκηνικό και τον «σύγχρονο» τρόπο ζωής. Σκόρπιες σκέψεις και παραφιλολογία γύρω από τα τεκταινόμενα, όχι σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα, αλλά με τον κυκεώνα του «πάρε–δώσε» κι ας βρισκόμαστε ακόμα στον Μάρτη και κανένας δεν ξέρει τι του ξημερώνει.
Μια ματιά να ρίξει κάποιος στην καθημερινή ειδησεογραφία μπορεί εύκολα να αντιληφθεί σε ποιο πράγμα αναφέρομαι. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει αντικείμενο, ασφαλώς και δεν ενδιαφέρουν κανένα οι όποιες αράδες από αρλούμπες καταγράφονται από αυτήν εδώ τη στήλη. Για να γίνω λοιπόν κάπως πιο συγκεκριμένος, ας μιλήσουμε για την περίπτωση Κολοβού και για το αν θα συνεχίσει στην Ομόνοια και τους όποιους προβληματισμούς αντιπαρατίθενται. Κουβέντα να γίνεται.
Και πάμε στο αν θα αγωνιστεί ή όχι ο Αλ Τάαμαρι στο «αιώνιο» ντέρμπι. Ως προς τι όλο αυτό το τρέμουλο; Μήπως ζήτησε κανενός τη γνώμη ο Τραμετσάνι. Ας αποφασίσει αυτός, όπως θα αποφασίσει ο Λάρκου μαζί με τον Αναστασίου για τον Κολοβό…
Τον Αυγουστή τον «πετροβολούν» φίλοι και εχθροί, αν όμως κατακτήσει το πρωτάθλημα θα βγάλουν όλοι τον σκασμό και θα τον υμνούν, όπως γίνεται συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις. Ένα βαθμό πίσω από τον ΑΠΟΕΛ και έπεσαν πάνω του να τον «φάνε», με αφορμή το γεγονός ότι δεν κέρδισε φέτος τους γαλαζοκίτρινους. Έτερον εκάτερον.
Από τον Ιδιάκεθ και τη διοίκηση της ΑΕΚ γιατί πασκίζουν να πάρουν απάντηση αν θα συνεχίσει να βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας της Λάρνακας και στη νέα σεζόν; Οι «σύγχρονοι» προβληματισμοί, αφού θέλετε να μιλήσουμε και επί της ουσίας, που έχουν να κάνουν με πολλές άλλες καταστάσεις, με τα «κλικς», το «κατινιό» και τη «φτηνή» δημοσιογραφία.
Είπαμε, όμως, ο κόσμος προχωρεί, εξελίσσεται και προοδεύει. Και προσέξτε, το επαναλαμβάνω, το φαινόμενο δεν έχει να κάνει μόνο με το ποδόσφαιρο και τις «κακές» συνήθειες. Και όμως ο κόσμος, η μεγάλη πλειονότητα τουλάχιστον, φαίνεται να «διψά» και να «ψοφά» για «κλικς» και σερφαρίσματα.