ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ)
Οι κουβέντες με τον Απόστολο Μακρίδη είναι πάντοτε απολαυστικές. Σε σημείο που όλα αυτά που λέει μονοπωλούν το ενδιαφέρουν και ενίοτε βγαίνουν και ειδήσεις.
Ο Κύπριος προπονητής ο οποίος ανάλαβε την Παναχαϊκή περί τα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου και αποχώρησε δίνοντας παραίτηση ένα μήνα και κάτι ημέρες μετά, μίλησε στον Active (107.4 & 102.5) και στην εκπομπή «Βάλε ένα Γκολ». Αναφέρθηκε στην τραγική εμπειρία την οποία βίωσε στην Ελλάδα και στη συγκεκριμένη ομάδα, σε κάποια ύποπτα πράγματα που έβλεπε και θεωρεί πως αυτό ήταν ένα μάθημα ζωής.
Για όλο αυτό που ζει ο πλανήτης με τον κορωνοϊό, είπε αρχικά ο Μακρίδης: «Πολύς κόσμος αναθεώρησε αρκετά πράγματα, τουλάχιστον τις αξίες που μας πρεσβεύουν, γιατί αντιλαμβανόμαστε πόσο εύκολα μπορεί να κινδυνέψει κανείς αποδημήσει εις Κύριον. Ούτε αγκαλιά ή χειραψία για να δείξεις πως αγαπάς και εκτιμάς κάποιον δεν μπορείς να κάνεις. Τελικά είναι μικρός ο κόσμος και μεγάλο το νόημα της ζωής και πρέπει να αντέξουμε».
«Είναι μία άλλη ιστορία αυτό που έζησα στην Παναχαϊκή. Ιστορία απ’ αυτές που μένουν. Σκεφτόμουν να πάω ή όχι, αλλά καλά το έκανα γιατί το να δουλέψω σε άλλη χώρα ήταν σημαντικό. Εμείς που ζήσαμε Ελλάδα κάποια χρόνια στα νιάτα μας (σ.σ. αναφερόμενος σε Ιάκωβο Κακουρή και Πανίκο Θεοδοσίου), ξέρουμε πώς είναι μεγάλο όνομα η Παναχαϊκή και η Πάτρα μεγάλη πόλη με 200.000 – 250.000 κατοίκους. Από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Μπαίνεις στο γήπεδο και αισθάνεσαι το δέος», είπε ακολούθως για την Παναχαϊκή και μετά αναφέρθηκε στην κακή διαχείριση της ομάδας από αυτόν που ήταν πρόεδρος τότε:
«Είναι πάρα πολύ λίγος ο άνθρωπος που διοικούσε την Παναχαϊκή. Οι οργανωμένοι δεν τον ήθελαν και δεν πήγαιναν στο γήπεδο. Για πλάκα πάνε 7.000 – 8.000 οπαδοί σε κανονικές συνθήκες. Με αυτόν στην προεδρία πήγαιναν μόλις 500 – 1.000 οπαδοί της ομάδας».
Και ακολούθως άφησε να νοηθεί πως υπήρχε ύποπτη συμπεριφορά στο γήπεδο, αλλά και εκτός αυτού: «Όλοι ήταν απλήρωτοι στην ομάδα, ενώ κάποιες κινήσεις έβγαζαν μάτι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και ήταν αχρείαστες. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Δουλεύω με το συναίσθημα και όπου δεν μου αρέσει κάτι, φεύγω μόνος μου. Έβγαλα όνομα πως είμαι πελλός. Ζήτησε να με δει ο πρόεδρος των οργανωμένων και μου είπε πως είμαι μάγκας που πήγα κόντρα στον πρόεδρο της Παναχαϊκής και μου είπε μπράβο. Τα ίδια μου είπαν κι άλλοι στο δρόμο. Έφυγα γιατί δεν μπορεί να αλλάξει ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Είμαι 52 χρονών και κάποια πράγματα δεν τα μπορώ. Είναι δύσκολο να καταλαβαίνεις κάποια πράγματα και να συνεχίζεις. Θα μπορούσα να μείνω, όμως κάποια πράγματα δεν μου άρεσαν. Δεν μπορούσα να μείνω και να πέζω πελλόν. Ίσως η φυγή μου έκανε περισσότερο καλό παρά η παρουσία μου γιατί αφυπνίστηκαν κάποιοι. Μαζί με εμένα έφυγαν κι άλλοι παράγοντες και μέλη του τεχνικού τιμ».
«Ανάλαβε πλέον ένας Πατρινός επιχειρηματίας, όλοι είναι πληρωμένοι και όλα είναι καλύτερα στην ομάδα. Είναι ψηλό το επίπεδο στη Β’ Εθνική. ΠΑΣ Γιάννινα, Χανιά και Απόλλων Σμύρνης άνετα παίζουν και στην Κύπρο στην Α’ Κατηγορία», συνέχισε.
Ακολούθως αποκάλυψε την εξής ιστορία: «Στην Ελλάδα φορούσα γυαλιά. Έχω θέμα με τα μάτια μου. 90 λεπτά σε ματς στα Γιάννινα με έβριζαν γιατί νόμιζαν πως φορούσα γυαλιά του ήλιου. Φορούσα κανονικά γυαλιά όρασης, αλλά στον ήλιο άλλαζαν χρώμα».
Ακολούθως αποκάλυψε πως όταν ήταν προπονητής στις μικρές εθνικές Κύπρου, βοηθούσε προπονητικά την ομάδα του χωριού του, Κοράκου: «Κατοικώ στο Δασάκι της Άχνας, είμαι βουνίσιος από την Κοράκου, γνώρισα τη γυναίκα μου στις σπουδές μου. Πάω συχνά στην Κοράκου. Έκατσα στον πάγκο της ΑΕΚ Κοράκου κρυφά την πρώτη φορά που ανέβηκε στην τέταρτη Κατηγορία. Ήμουνα στην Εθνική Νέων και πήγα να βοηθήσω όταν ήταν στο Αγροτικό η ομάδα ενώ έκανα και κάποιες προπονήσεις στα παιδιά να τους βοηθήσω να ανέβουν».
Ακολούθως αναφέρθηκε στην περίοδο 2011-14 όπου υπήρξε προπονητής στις μικρές Εθνικές Κύπρου και αναφέρθηκε σε κάποιους παίκτες οι οποίοι σήμερα είναι βασικοί στην ομάδα τους και στην Εθνική Ανδρών. Αρχικά όμως αναφέρθηκε στον Αγγλοκύπριο ποδοσφαιριστή Μάικ Θαλασσίτη, ο οποίος πέρυσι τον Μάρτιο αυτοκτόνησε, βάζοντας τέρμα στη ζωή του με απαγχονισμό.
«Ο Μάικ Θαλασσίτης ήταν απίστευτος ποδοσφαιριστής τον είχα στην Εθνική Ελπίδων. Θυμάμαι κερδίσαμε σε φιλικό τη Ρουμανία εκτός έδρας με 2-0 και είχε βάλει ένα εκπληκτικό γκολ ενώ και με τη Σερβία θυμάμαι που κερδίσαμε 2-1 σε επίσημο ματς σκόραρε επίσης», είπε.
Ακολούθως έσταξε μέλι για τους Χάμπο Κυριάκου, Πιέρο Σωτηρίου όπως και για την γενεά παικτών του 1993-94: «Οι πλείστοι από αυτούς που είναι διεθνείς σήμερα με την Εθνική Ανδρών είναι προσγειωμένοι και ταπεινοί άνθρωποι κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που πέτυχαν στην καριέρα τους και είναι και βασικοί στην ομάδα τους. Τους βοήθησαν και οι καταστάσεις και θεωρώ πως έχουμε αρκετούς νεαρούς καλούς παίκτες. Έπρεπε φυσικά να τους εμπιστευτούν και οι προπονητές. Οι ομοσπονδιακοί αλλά κι αυτοί που είχαν στην ομάδα τους όταν πήραν τις πρώτες τους ευκαιρίες. Τα εύσημα ανήκουν στους προπονητές που τους έδωσαν τις ευκαιρίες και διαπίστωσαν πως αυτοί οι παίκτες είχαν μέλλον».
Ακολούθως τόνισε πως η καριέρα του Πιέρου Σωτηρίου πιστώνεται στον Τιμούρ Κετσπάγια, ενώ αναφέρθηκε και στον Κωνσταντίνο Λαΐφη ο οποίος είχε παραχωρηθεί δανεικός στην Αλκή (αυτήν που διαλύθηκε) και έπαιξε έξι μήνες υπό τις οδηγίες του Κώστα Καϊάφα και ακολούθως από τον Νίκο Κωστένογλου όταν επέστρεψε στην Ανόρθωση. Είπε πως παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που έβαλαν κάποιοι στον Λαΐφη, πείσμωσε, δούλεψε, πήρε τις ευκαιρίες και έγινε αυτός που είναι σήμερα.
Αξίζει να αναφερθεί πως κουβέντα έγινε και για άλλους Κύπριους που πήγαν στην Παναχαϊκή, αλλά όχι ως προπονητές. Τους Νίκο Παναγιώτου, τον Λάζαρο Ιακώβου και τον Δημήτρη Κύζα τον οποίον όπως είπε ο Μακρίδης, τον έχουν σαν Θεό στην Πάτρα, ενώ συζήτηση έγινε και για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τον οποίο η Παναχαϊκή υποβιβάστηκε όταν ο Σέρβος υπήρξε προπονητής της.