Από γεωγραφικής άποψης, το Κατάρ μοιάζει με έναν σκονισμένο αντίχειρα που εκτείνεται στα νερά του Περσικού Κόλπου, σαν να θέλει να πει μια κουβέντα με το Ιράν απέναντι. Από μπασκετικής άποψης, το… τοσοδούλικο εμιράτο (σ.σ. έχει έκταση περίπου σαν τη μισή Πελοπόννησο) μπήκε στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια αφού πολλοί συμπατριώτες μας εργάστηκαν ή συνεχίζουν να δουλεύουν εκεί.
Φέτος ο Παναγιώτης Γιανναράς, ένας από τους πλέον καταξιωμένους και επιτυχημένους Κύπριους προπονητές, κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του με την Qatar Sports Club, κατακτώντας το κύπελλο με ανατροπή από το -17! Ο άλλοτε ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής Κύπρου μίλησε στο gazzetta.gr για την εμπειρία στο Κατάρ, τις συνθήκες που αντιμετωπίζει εκεί και τα δεδομένα σε αυτόν τον άγνωστο μπασκετικό προορισμό.
-Τι περίμενες να βρεις πριν ταξιδέψεις στο Κατάρ τον Φεβρουάριο του 2017 κι εν τέλει τι συνθήκες βρήκες εκεί;
«Λίγο πολύ τα πράγματα ήταν όπως τα περίμενα. Λόγω εθνικής ομάδας είχα μια επαφή με τον Τάσο Μαγουλά, που είναι υπεύθυνος εθνικών ομάδων στο Κατάρ κι ευτυχώς με κατατόπισε και με προετοίμασε για τις συνθήκες αλλά και για την κατάσταση γενικότερα όσον αφορά το μπάσκετ εδώ. Όποτε είχα εικόνα για το τι θα έβρισκα».
-Σε τι, ακριβώς, δεδομένα κινείται η ομάδα σου, η Qatar Sports Club;
«Η ομάδα μου είναι μια από τις ιστορικότερες στη χώρα. Δυστυχώς μετά το 2007 βρισκόταν σε πτωτική πορεία. Ο Σάιντ Μουμπάρακ είναι αυτός που μαζί με τον πρόεδρο Αμπντάλα είχαν το όραμα της αναγέννησης του Κατάρ Κλάμπ. Ήθελαν μια πιο ευρωπαϊκή προσέγγιση σε όλα. Όταν με πλησίασε η διοίκηση της ομάδας είχαν σαν στόχο να χτίσουμε κάτι καλό σταδιακά για να επανέλθει η ομάδα στα ψηλά. Προσωπικά το είδα σαν μια νέα πρόκληση στην καριέρα μου. Και από τη στιγμή που οι συνθήκες ήταν καλές, συμφώνησα».
-Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες εκεί ήταν η προσαρμογή σε μια εντελώς διαφορετική καθημερινότητα ή το γεγονός ότι γνώριζες λίγα πράγματα για τα μπασκετικά δρώμενα της χώρας;
«Θεωρώ πως και τα δυο με δυσκόλεψαν από λίγο. Είχα μια εικόνα για το επίπεδο γιατί είχαμε φιλοξενήσει την εθνική Κατάρ σε ένα τουρνουά στην Κύπρο αλλά όπως σου είπα με βοήθησαν πολύ στην προσαρμογή μου ο Τάσος Μαγουλάς αλλά και ο Βασίλης Μητσόπουλος, ο γυμναστής της εθνικής και ο Τάκης Φωτεινάκης, προπονητής της εθνικής Κ17 που είναι δυο παιδιά που δουλεύουν στη χώρα εδώ και μερικά χρόνια».
-Πως αντέδρασε η οικογένειά σου όταν τους ενημέρωσες ότι… μετακομίζεις στο Κατάρ;
«Η αντίδραση ήταν θετική. Εξάλλου είχα δουλέψει και στην Τυνησία πριν το Κατάρ. Η δουλειά του επαγγελματία προπονητή προϋποθέτει το να είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι».
-Τι ισχύει με το πρωτάθλημα εκεί; Πόσες ομάδες συμμετέχουν και πόσοι ξένοι παίκτες είναι διαθέσιμοι σε κάθε σύλλογο; Υπάρχει διοργάνωση αντίστοιχη της EuroLeague;
«Στο πρωτάθλημα συμμετείχαν 10 ομάδες πέρσι και 9 φέτος. Φέτος επιτράπηκε η συμμετοχή 3 ξένων παικτών, πράγμα που ανέβασε το επίπεδο και την ποιότητα του μπάσκετ αλλά και τον ανταγωνισμό. Η πρωταθλήτρια και η κυπελλούχος συμμετέχουν στο ασιατικό πρωτάθλημα συλλόγων και στο Παναφρικανικό».
-Πως είναι η κουλτούρα των Καταριανών;
«Γενικότερα οι Καταριανοί είναι πολύ θετικοί και φιλικοί άνθρωποι. Όσον αφορά τον χώρο του μπάσκετ έχουν αρχίσει και είναι πιο ανοιχτοί στην ευρωπαϊκή λογική και νοοτροπία. Σε αυτό θεωρώ πως βοήθησαν οι Έλληνες προπονητές που πέρασαν από εδώ με επιτυχία. Άλλωστε είναι γεγονός ότι εκτός από μένα και τον συνεργάτη μου, τον Γιώργο Δήμο, που βοήθησε ιδιαίτερα στο να περάσουμε τη δίκη μας φιλοσοφία με τον τρόπο δουλειάς και προετοιμασίας πριν από κάθε αγώνα, την ίδια περίοδο ήρθε και ο Μάνος Μανουσέλης με τον συνεργάτη του τον Γιάννη Δαμαλή. Πράγμα που δείχνει πως υπάρχει μια στροφή σε Ευρωπαίους προπονητές.
-Τι συνέβη στον τελικό του Κυπέλλου; Πως έζησες εκείνη την απίθανη ανατροπή και πως την υποδέχτηκαν οι άνθρωποι της ομάδας;
«Αυτό που έγινε στον τελικό κυπέλλου είναι πραγματικά απίστευτο. Επιστρέψαμε από -17 τα τελευταία 4 λεπτά και από -15 τα τελευταία 3. Η ομάδα έμαθε να μην παρατάει κανένα ματς. Τα παιδιά άφησαν και τη ψυχή τους στο παρκέ και πέτυχαν το ακατόρθωτο. Είμαι πολύ περήφανος για τον τρόπο που το καταφέραμε. Οι άνθρωποι της ομάδας εκεί που θεωρούσαν το παιχνίδι χαμένο δεν πίστευαν στα μάτια τους! Είναι όλοι ιδιαίτερα ευτυχείς. Ήταν ο πρώτος τίτλος της ομάδας μετά το 2007, όποτε καταλαβαίνεις ποσό μεγάλη σημασία έχει για τον σύλλογο».
-Πως ήταν η συνύπαρξη με τον Βασίλη Φραγκιά;
«Ο Βασίλης Φραγκιάς έφυγε από το Κατάρ ακριβώς την εβδομάδα που ήρθα. Συνεργαστήκαμε άψογα τρία χρόνια στον Κεραυνό. Πήρα αρκετά πράγματα από αυτόν στα πολύ πετυχημένα χρόνια της ομάδας. Ατυχώς είχαμε πολύ λίγο χρόνο στην διάθεση μας στην Ντόχα».
–Που θα σε βρει η επόμενη χρονιά;
«Όσον αφορά στο μέλλον, έχουμε ξεκινήσει τις πρώτες συζητήσεις για την νέα χρονιά. Έχω δεχθεί παράλληλα κρούσεις για επιστροφή στην Ευρώπη και σε αυτή την δουλειά δεν ξέρεις ποτέ που θα σε πάει το ταξίδι σου. Σίγουρα η Κατάρ Κλαμπ θα έχει τον πρώτο λόγο σε οποιαδήποτε απόφαση καθώς σέβομαι τους ανθρώπους και την εξαιρετική συνεργασία μας. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από το επίπεδο ζωής. Παράλληλα η Ντόχα έχει καθημερινά πτήσεις από Κύπρο αλλά και την Ελλάδα. Ιδιαίτερα η απευθείας πτήση με την Θεσσαλονίκη μας βοηθάει ως οικογένεια καθώς ο μεγάλος μου γιος ο Γιάννης ανήκει στον ΠΑΟΚ (σ.σ. αγωνίζεται ως δανεικός στα Τρίκαλα) ενώ και ο μικρός, ο Χάρης, τώρα βρίσκεται σε διαδικασία μετακόμισης στην Θεσσαλονίκη για να παίξει μπάσκετ εκεί».
Η ανατροπή στον τελικό κυπέλλου από το -17
