aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

Α' ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΑΕΚ ΛΑΡΝΑΚΑΣΈλεγχος και πειθαρχικά παραπτώματα

Έλεγχος και πειθαρχικά παραπτώματα

ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 

RADIO ACTIVE (ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ 18.00-19.00) ΤΗΛ. 22-744333

Είναι δείγμα του επαγγελματισμού που διέπουν τα ποδοσφαιρικά σωματεία, της απεξάρτησης των προπονητών από τις διοικήσεις ή η αντίληψη των διοικήσεων περί εμπιστοσύνης και περισσότερης ελευθερίας των προπονητών;

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε τρία από τα μεγάλα κλαμπ του νησιού αντιμετώπισαν δραστικά, πειθαρχικά παραπτώματα ποδοσφαιριστών τους. Ο Τιμούρ Κετσπάγια το Σάββατο, άφησε εκτός αποστολής το βασικό του και αναντικατάστατο τερματοφύλακα του Λόρια και τον εσχάτως βασικό Κατσαράβα. Επίσης, ο Ντούσαν Κέρκεζ άφησε εκτός τον Μάνουελ Τόρες, παρά το γεγονός ότι ήδη του λείπουν αρκετοί λόγω τραυματισμού. Την Κυριακή ο Σωφρόνης Αυγουστή άφησε εκτός τους Καρ και Εμπιντά αν και τραυματίστηκαν οι βασικοί του Ενσούε, Γιαννιώτα και Αγκίρε (και του Ρομπέρζ) που θα μπορούσαν να ήταν χρήσιμοι στο παιχνίδι με τη Σαλαμίνα. Θυμίζω πως πριν από μερικές εβδομάδες ο Τόμας Ντολ άφησε εκτός αποστολής τον Τάμαρι, το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του ΑΠΟΕΛ, σε ένα κρίσιμο παιχνίδι με την Καραμπάχ εκτός έδρας.

Στο τριπλό ερώτημα η απάντηση δεν είναι εύκολη, καθώς δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε και την τυχαία εμφάνιση των παραπτωμάτων περίπου την ίδια περίοδο. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε επίσης περιπτώσεις που προπονητές είχαν τη στήριξη των διοικήσεων αλλά σε βάθος χρόνου τους καταλόγισαν ευθύνες ότι έχασαν τα αποδυτήρια. Παρόμοια περιστατικά δεν συμβαίνουν μόνο στην Κύπρο αλλά και σε αρκετές ομάδες στο εξωτερικό. Είναι σύνηθες φαινόμενο να εμφανίζεται αρνητικό κλίμα στις σχέσεις μεταξύ ποδοσφαιριστών ή ποδοσφαιριστών και προπονητή.

Η διαχείριση του καλού κλίματος σε μια ομάδα δεν είναι καθόλου εύκολη. Οι προπονητές καλούνται να διαχειριστούν καμιά 25αριά ανθρώπους που έχουν διαφορά ηλικίας μέχρι και 15 χρόνων, με διαφορετική μόρφωση, χαρακτήρα, θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων αλλά και κουλτούρας λόγω καταγωγής. Όλα τούτα δημιουργούν ένα εξαιρετικά δύσκολο παζλ για να ενωθεί κάτω από την ομπρέλα των επιδιώξεων του συλλόγου που αγωνίζονται.

Δεν ξέρω αν φαίνεται περίεργο ή παράξενο, αλλά ο εύκολος δρόμος για να κρατηθούν οι ισορροπίες είναι η τιμωρία. Μέσα από αυτήν οι ποδοσφαιριστές που ακολουθούν τους κανόνες που διέπουν τον κάθε σύλλογο αναγνωρίζουν τα λάθη τους και μπορούν να κατανοήσουν το σωστό ή το λάθος, πληρώνοντας γι’ αυτό. Αντίθετα όσοι δεν παραβαίνουν τους κανόνες μπορεί σε κάποια στιγμή, βλέποντας να απουσιάζει η τιμωρία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να εκτραπούν και μοιραία στο τέλος να δημιουργεί αναρχία στο αποδυτήριο.

Η απουσία δικαιοσύνης κάνει τους παίκτες επιρρεπείς σε παραπτώματα και το αποδυτήριο ευάλωτο. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να χάσεις τους κορυφαίους σου ποδοσφαιριστές για όσο διάστημα κρίνει ο προπονητής, με βάση την ποιότητα του παραπτώματος παρά όλη την ομάδα και μοιραία να εκτραπείς από τους στόχους σου.

Όσο οι διοικήσεις στηρίζουν τους προπονητές σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο οι προπονητές τιμωρούν με βάση την ποιότητα, τα λάθη των παικτών τους και όχι δυσανάλογα, όσο οι παίκτες αναγνωρίζουν τα λάθη τους, τότε οι σύλλογοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να σώσουν παρά να βυθίσουν το καράβι.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ