Γίνεται λόγος κάθε τρεις και λίγο για το πόσο έχει λείψει ο παλμός των οργανωμένων οπαδών από τα γήπεδά μας, με αφορμή την κάρτα φιλάθλου. Είναι αλήθεια, ποιος μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο; Άλλο τόσο αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν μας έλειψαν όσες ασχήμιες συνοδεύουν τα συνθήματα και τα τραγούδια τους.
Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια άλλωστε στη Λεμεσό ανάμεσα σε Απολλωνίστες και ΑΕΛίστες, μας το υπενθυμίζουν περίτρανα κάθε τρεις και λίγο, με τελευταία φορά την περασμένη Κυριακή. Έπρεπε από καιρό να γίνει, αλλά έστω και με καθυστέρηση, ήρθε η ώρα για να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος των συνδέσμων φιλάθλων και να επιστρέψει στην αρχική μορφή του:
Να οργανώνει δηλαδή τη στήριξη στην κερκίδα και τον τρόπο μετακίνησης στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Όχι όμως να θυμίζει σπείρες εγκληματιών, καμουφλαρισμένων με τα κασκόλ των ομάδων τους. Διότι τι άλλο μπορεί να είναι ένα οίκημα, στο οποίο μετά από έρευνες της Αστυνομίας έχουν εντοπιστεί ναρκωτικά και πολεμοφόδια, ενώ τα μέλη του μπαίνουν στη λογική της βεντέτας με άλλους οπαδούς και επιδίδονται σε επεισόδια. Όσο για τις ανακοινώσεις τους, είναι γεμάτες απειλές, βρισιές και μίσος, δίχως να συγκινείται κάποια αρμόδια Αρχή.
Σε μεγάλο βαθμό, αν όχι ολοκληρωτικά λοιπόν, οι σύνδεσμοι δρουν ανεξέλεγκτα και όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση χειροτερεύει. Θα έπρεπε όμως κάπου να λογοδοτούν τα μέλη του συμβουλίου τους. Υπάρχει πρόεδρος κάθε οργανωμένου συνόλου, που σε ένα κανονικό κράτος θα έπρεπε να ήταν υπόλογος για ανακοινώσεις μίσους, εντοπισμό ναρκωτικών και επεισόδια. Ακόμα και για όσα υποφέρουν όσοι συμπολίτες μας γειτνιάζουν με τα Συ.Φι., από απαράδεκτες συμπεριφορές των νεαρών.
Η Πολιτεία λοιπόν θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο των οργανωμένων, με θέσπιση νόμων ώστε να υπάρχει πλαίσιο στο οποίο θα κινούνται και όποιος θα ξεφεύγει από αυτό να αντιμετωπίζει τις κυρώσεις. Και όταν δεν συμμορφώνονται να υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και κλεισίματος του συνδέσμου. Διότι εάν κάποιος σύνδεσμός, πέρα από την υποστήριξη μίας ομάδας, έχει παράνομη δράση και δημιουργεί προβλήματα στην κοινωνία, δεν πρέπει να έχει πλέον λόγο ύπαρξης.