«Δεν κρατάω μαγικό ραβδί», είναι μια από τις… πολυφορεμένες ατάκες προπονητών, οι οποίοι προσλαμβάνονται κατά τη διάρκεια μιας αγωνιστικής περιόδου. Βλέπετε, στην προσπάθειά τους να μη φορτωθούν λάθη των προκατόχων τους ή αδυναμίες των ομάδων που αναλαμβάνουν, με κομψό τρόπο στέλνουν το μήνυμα ώστε να πιστωθούν χρόνο για να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Στο πρόσωπο του Βλάνταν Μιλόγεβιτς οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ (και όχι μόνο) πιθανόν να βλέπουν τον Χάρι Πότερ, ο οποίος με ένα άγγιγμα θα επαναφέρει τους γαλαζοκίτρινους στις επιτυχίες. Ο Σέρβος υποσχέθηκε σκληρή δουλειά, -όπως όλοι οι νέοι προπονητές- δήλωσε με σιγουριά ότι το ρόστερ που παρέλαβε είναι ικανό για τον τίτλο, όμως προστέθηκε στη μακρά λίστα προπονητών που προειδοποιούν ότι δεν είναι μάγοι.
Προφανώς, μαγικές ικανότητες δεν έχει ούτε ο Τσίσκο Μουνιόθ. Ο Ισπανός δεν κατάφερε να συνδυάσει το ντεμπούτο του στον πάγκο της Ανόρθωσης με θετικό αποτέλεσμα, αν και η «Κυρία» ήταν καλύτερη από τον Απόλλωνα για 60’ και η ήττα την αδικεί. Ο νεαρός τεχνικός παρέλαβε μια ομάδα με αδυναμία στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου (ηττήθηκε χωρίς να σκοράρει στα ντέρμπι με ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ και Απόλλωνα), αμυντικά κενά (δέχθηκε γκολ στα πέντε από τα έξι παιχνίδια της), γεγονός που πλήρωσε (και) στο προχθεσινό ντέρμπι. Η προσδοκία για μεταμόρφωση των κυανόλευκων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ήταν μάλλον ουτοπική.
Χάρι Πότερ δεν έγινε ούτε ο Τσέντομιρ Γιανέφσκι, έστω κι αν η ΑΕΛ κατάφερε μέσα σε μια εβδομάδα να πάρει ισοπαλία από τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ και να πανηγυρίσει την πρώτη της νίκη, κερδίζοντας την Ομόνοια. Ο Σκοπιανός έκανε τα αυτονόητα. Αξιολόγησε σωστά το έμψυχο δυναμικό της ομάδας του και σουλούπωσε ανασταλτικά τους γαλαζοκίτρινους. Με «όπλο» την άμυνα, η ΑΕΛ κράτησε απαραβίαστη την εστία της απέναντι στους μεγάλους της Λευκωσίας, και με τέσσερις βαθμούς συγκομιδή ξεκόλλησε από την τελευταία θέση της βαθμολογίας.