Είναι η εποχή που έτσι κι αλλιώς, αρχίζουν οι φωνές για τη διαιτησία να ακούγονται στεντόρειες. Λίγο πριν από την έναρξη της β’ φάσης για να ασκηθεί πίεση «μπας και προλάβουμε κάτι». Συνηθίσαμε και, όπως γίναμε, το παράξενο θα ήταν να συνέβαινε το αντίθετο.
Έρχεται όμως η Επιτροπή Διαιτησίας της ΚΟΠ με την καθιερωμένη επεξήγηση των σημαντικών φάσεων να δίνει τροφή για φωνές. Σαν μια προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι, κάθε εβδομάδα ωραιοποιεί την κατάσταση προσπαθώντας να στείλει το μήνυμα ότι όλα γίνονται σωστά. Άντε μια στο τόσο να βρει και κανένα ψεγάδι. Κι ας ακούγονται διαμαρτυρίες σχεδόν σε κάθε αγωνιστική.
Ειδικά στη φάση της μη αποβολής του Μπάιριτς είναι σαν να πέφτει λάδι στη φωτιά. Μια καραμπινάτη κόκκινη και η Επιτροπή να προσπαθεί με πέντε σημεία να σε πείσει ότι δεν είναι. Μετά βλέπεις ξανά και ξανά το βίντεο και διερωτάσαι εάν η επεξήγηση είναι για την ίδια φάση.
Δεν έχει ανάγκη το ποδόσφαιρό μας την ωραιοποίηση της κατάστασης. Κάθε άλλο. Αν είναι να γίνεται το άσπρο μαύρο χάνει το νόημα και η διαδικασία της επεξήγησης.