Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να οδηγηθείς στο συμπέρασμα ότι οι δέκα βαθμοί σε επτά αγωνιστικές είναι πολύ λίγοι για μία ομάδα με το έμψυχο δυναμικό του Απόλλωνα. Μιλάμε για ρόστερ που δομήθηκε με οικονομικές υπερβάσεις και σε κάποιες γραμμές του θα το ζήλευαν -χωρίς υπερβολή- όλες οι μεγάλες κυπριακές ομάδες.
Sorry, αλλά τρεις επιθετικούς της αξίας του Γκιέ Γκιέ, του Πίεχ και του Μαγκλίτσα, όσο και να ψάξεις δεν θα βρεις στην ίδια ομάδα. Γι’ αυτό και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν ότι είναι «πολυτέλεια».
Όσο για τους μέσους και μεσοεπιθετικούς; Παπουλής, Ντα Σίλβα, Σατσέτι, Μπεντόγια, Ζοάο Πέδρο, Κυριάκου, Σαρδινέρο, Μπάρμπαρο, Ρέινολτς, ο Μακρίδης που είναι παροπλισμένος λόγω τραυματισμού, ο μικρός ο Πίττας… Το μεγαλύτερο πρόβλημα μάλλον θα έπρεπε να είναι ποιοι θα μείνουν εκτός 11άδας.
Τα ίδια και στην άμυνα: Βινίσιους, Ρομπέρζ, Γκόμες ήρθαν με πολύ βαριά βιογραφικά, ενώ πολύτιμες λύσεις μπορούν να προσφέρουν οι Νούνο Λόπες, Μάριος Στυλιανού, Γιώργος Βασιλείου, Παραϊμπα, ο παροπλισμένος Αγγελή, ακόμη και ο ταλαντούχος Καρώ. Και κάτω από τα γκολπόστ, εγγύηση ο Βάλε με μπακ απ τον Κίσσα…
Κι εδώ αρχίζουν τα ζόρικα… Όταν ο Πέδρο Εμανουέλ δεν μπορεί να αξιοποιήσει αυτό το υλικό, υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Τι μεγάλο, τεράστιο! Άλλοι συνάδελφοί του θα έτρεχαν τα σάλια τους αν είχαν τέτοιο ρόστερ. Κι όμως, κατάφερε να σκοντάψει με αντιπάλους τον Άρη, την ΑΕΛ και την ΑΕΚ στο Τσίρειο με αποκορύφωμα τη χθεσινή καρπαζιά από τον Ερμή.