ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Σίγουρα η ΑΕΚ, έστω και αν δεν είναι πλήρης, είναι -τηρουμένων των αναλογιών- η πλέον πιο υπολογίσιμη ομάδα μεταξύ των έξι, που συμμετέχουν στο φετινό πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας και αυτό δεν αλλάζει, ούτε από το σε ποιαν έδρα αντιμετωπίζεται.
Αυτό ήταν που ίσχυε και για τον Απόλλωνα, που τελικά έχασε στα σημεία από την πρωταθλήτρια, σε ένα «σκληρό» παιχνίδι που κρίθηκε στα τελευταία του δευτερόλεπτα (βασικά από τη γραμμή των βολών).
Ένας Απόλλων, που με όλη τη σημασία της λέξης, παρέπαιε και ενώ στο παιχνίδι του πρώτου γύρου, είχε γνωρίσει μιαν άνευ προηγουμένου συντριβή από τους πρασινοκίτρινους. Το Σάββατο, οι γαλάζιοι έχασαν με 55-60 σε ένα παιχνίδι που κάλλιστα θα μπορούσε να είχαν κερδίσει, αν ήταν λίγο τυχεροί. Λίγο έλειψε δηλαδή και θα έφθαναν σε μιαν δεύτερη μεγάλη νίκη μετά από εκείνη της περασμένης Τετάρτης με τον ΑΠΟΕΛ. Τότε που ανέτρεψαν το -17 του ημιχρόνου.
Φάνηκε πάντως ότι έστω και από τη θέση του υπηρεσιακού προπονητή, ο Λούκας Αντωνίου, κατάφερε να ανεβάσει τη ψυχολογία των παικτών, σε σημείο που (εμείς να διερωτόμαστε) αν θα είναι λάθος να αφεθεί στη θέση του προπονητή, ως το τέλος της χρονιάς.
Όπως και να έχει. Εντός των ημερών, αναμένονται νέα για το ζήτημα αυτό τη στιγμή που μπαίνουμε στην πολυήμερη διακοπή του πρωταθλήματος (επανέναρξη στις 28 τρέχοντος). Μέχρι τότε πολλά μπορούν να γίνουν, αλλά αυτό που αναμένουν όλοι πλέον στο στρατόπεδο των γαλάζιων, είναι όπως η αλλαγή προς το καλύτερο να μετατραπεί προς το… πολύ καλύτερο σε σχέση με την αποκαρδιωτική εικόνα των πρώτων αγωνιστικών.