Όταν μετά τον αποκλεισμό από τη Ζίλινα άρχισαν τα «πυρά» προς το μέρος του, ο Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ ζητούσε χρόνο για να παρουσιάσει τον Απόλλωνα όπως τον ήθελε. Γνώριζε ότι οι απαιτήσεις του δεν ήταν λίγες και οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν σ’ αυτές από τη μια μέρα στην άλλη.
Ακόμα το επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία: «Πρέπει να έχουμε περισσότερη ένταση και σε μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι». Πράγματι, παρακολουθώντας κάποιος τα ματς των κυανόλευκων σπανίως θα βαρεθεί. Γίνεται προσπάθεια για γρήγορο τέμπο, με ανεβοκατεβάσματα από τη μια περιοχή στην άλλη και τις ευκαιρίες να είναι συχνό φαινόμενο.
Για τέτοιου είδους παιχνίδι χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση, ασφαλώς, και ταχύτατες επιστροφές στην άμυνα. Αυτό ήταν το σημείο που άργησε να κάνει την εμφάνισή του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί προβληματισμός. Έφαγε πέντε γκολ σε δύο ματς από τη Ζίλινα (1-3, 2-2) και δύο από τον Εθνικό (4-2), γεγονός που έκανε αλγεινή εντύπωση.
Γενικά, ήταν σπάνιο το μηδέν παθητικό, ενώ όταν ήρθε το 1-4 από την ΑΕΚ στην 6η αγωνιστική ξύπνησε ο εφιάλτης. Εντούτοις, από εκείνο το παιχνίδι και μετά καταγράφεται αισθητή βελτίωση. Στα επόμενα τέσσερα ματς, ο Απόλλων δέχτηκε μόνο ένα γκολ από την Ομόνοια (0-1), ενώ για τρία ματς «τρέχει» σερί απαραβίαστης εστίας (Πάφος 2-0, Ολυμπιακός 2-0, Δόξα 3-0). Αποτελέσματα που τον επανέφεραν στην κορυφή, σε συνδυασμό με την ήττα της ΑΕΚ από τον Άρη το περασμένο Σάββατο.
Αν η ανασταλτική λειτουργία συνεχίσει να καταγράφει αξιόπιστες παρουσίες, οι πιθανότητες επιτυχούς πορείας στη συνέχεια θα αυξηθούν σημαντικά. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι η ομάδα της Λεμεσού διαθέτει την πιο παραγωγική επίθεση του πρωταθλήματος, ενώ γενικά στη σεζόν δεν σκόραρε μόνο στο ματς με την Ομόνοια.