Η θέληση πολλές φορές αρκεί για να ξεπεραστούν πολλά εμπόδια σε όλους τους τομείς στη ζωή. Εξ όσων φαίνεται η επιθυμία του Γκάγιας Ζαχίντ να αγωνιστεί στο παιχνίδι της Εθνικής Νορβηγίας με την Αυστρία για την τελευταία αγωνιστική του Πρωταθλήματος Εθνών ήταν τόσο μεγάλη που δεν τον έσκιαζε φοβέρα καμιά!
Ούτε το γεγονός πως χρειάστηκε να μπει σε τρία αεροπλάνα και να ταξιδέψει συνολικά 13 ώρες για να ενσωματωθεί με την υπόλοιπη αποστολή των σκανδιναβών, αλλά ούτε και οι έντονοι πόνοι που είχε στην πλάτη πριν και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ο 26χρονος ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ ήταν εκ των κορυφαίων της Νορβηγίας και μάλιστα σκόραρε στο ισόπαλο 1-1 με τους Αυστριακούς, σ’ ένα παιχνίδι που η Νορβηγία έπαιξε με αποστολή ανάγκης αφού κλήθηκαν άλλοι ποδοσφαιριστές- ανάμεσά τους και ο Ζαχίντ- λόγω επιβεβαιωμένου κρούσματος κορωνοϊού τις προηγούμενες μέρες που έθεσε σε καραντίνα τους διεθνείς.
«Ναι, ήταν ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι. Έπρεπε να φύγω από την Κύπρο και να φτάσω στην Κοπεγχάγη μέσω Ελλάδας προτού επιβιβαστώ ξανά σε αεροπλάνο για το Όσλο. Ήταν περίπου 13 ώρες ταξιδιού για να φτάσω στη Νορβηγία», είπε ο Γκάγιας Ζαχίντ στην ιστοσελίδα nettavisen.no την επόμενη μέρα του αγώνα.
Ο μεσοεπιθετικός του ΑΠΟΕΛ αποκάλυψε ότι είχε έντονους πόνους στην πλάτη από την προηγούμενη μέρα της αναμέτρησης και είχε φοβηθεί ότι δεν θα ήταν σε θέση να αγωνιστεί: «Ένιωσα τον πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης την ημέρα πριν από τον αγώνα. Το ένιωσα στην προπόνηση που είχαμε, αλλά μετά ο πόνος υποχώρησε λίγο», διηγήθηκε ο Νορβηγός με καταγωγή από το Πακιστάν.
«Ήταν καλό να φτάσω στη Βιέννη, αλλά δεν ήταν συνηθισμένος ο πόνος που είχα. Ήταν λόγω του ταξιδιού. Πρώτα το μακρύ μέχρι τη Νορβηγία και μετά μια νέα πτήση προς την Αυστρία», εξήγησε ο Ζαχίντ και συνέχισε: «Ο πόνος χειροτέρευε και χειροτέρευε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το ένιωθα στην πλάτη μου», λέει και επιβεβαιώνει ότι θα ήταν ακόμα καλύτερος στον αγώνα με την Αυστρία εάν ο πόνος δεν ήταν τόσο έντονος κατά τη διάρκεια του ματς.