ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Για το ποιος είναι ο Αΐλτον Αλμέιδα και τι μπορεί να κάνει με την μπάλα στα πόδια, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Τη διετία που αγωνίσθηκε στον ΑΠΟΕΛ (2010-12), έγραψε τ’ όνομα του στην ιστορία της ομάδας, εκτοξεύοντας παραλλήλως τις μετοχές του στο (ποδοσφαιρικό) χρηματιστήριο.
Μετακόμισε στη Ρωσία υπογράφοντας «χρυσό» συμβόλαιο στην Τέρεκ Γκρόζνι και ακολούθως μετακόμισε στην Αλ Χιλάλ της Σαουδικής Αραβίας, ομάδα με την οποία, παρεμπιπτόντως, διατηρεί συμβόλαιο για άλλον ένα χρόνο. Ασφαλώς, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε βάλει τότε το… χεράκι του για να πάρει μπρος ο Αΐλτον, φροντίζοντας με την τακτική του ν’ αναδειχθούν τα θετικά αγωνιστικά του στοιχεία.
Υποστηρίχθηκε, συνάμα, δεόντως από την πλειάδα των ικανότατων παικτών που τον «περιτριγύριζαν» και σε συνδυασμό με τις επινοήσεις του που έσφυζαν από ενέργεια, διεύρυναν εν τέλει την εμβέλεια του συνόλου.
Φεύγοντας, όμως, δεν άφησε μονάχα ένα σωρό (γλυκές) αναμνήσεις, αλλά και την ελπίδα ότι μια μέρα ίσως επιστρέψει. Πολύ περισσότερο, όμως, τοποθέτησε τον πήχη για τον διάδοχό του σ’ ένα πολύ ψηλό σημείο, το οποίο δεν κατάφεραν να περάσουν με επιτυχία οι παίκτες που αποκτήθηκαν, κάτι που αποτέλεσε την αφετηρία για ποικίλες αντιδράσεις. Είναι εύκολο, όμως, να βρεθεί ο διάδοχός του; Το έψαξαν παντού στον σύλλογο, αλλά εις μάτην.
Σε άλλη μια μετεγγραφική περίοδο, λοιπόν, στον ΑΠΟΕΛ θα δοκιμάσουν να βρουν έναν παίκτη που θα διέπεται από τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του αεικίνητου Βραζιλιάνου. Δηλαδή, να είναι ευέλικτος, ταχύς, να ανοίγει χώρους και ασφαλώς να στέλνει την μπάλα στο αντίπαλο πλεκτό. Αυτό ως γενικό περίγραμμα. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες και μάλιστα, η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη είναι πανέτοιμη να κάνει την οικονομική υπέρβαση, με την όλη διαδικασία να βρίσκεται σε εξέλιξη.
Από το καλοκαίρι του 2012 που ο Αΐλτον μετεγγράφηκε στην Τέρεκ Γκρόζνι, λοιπόν, εννέα προσθήκες επιθετικών κορυφής καταγράφηκαν. Θετικό πρόσημο μπήκε μονάχα στους Ράφικ Τζιμπούρ και Φερνάντο Καβενάγκι, πλην όμως η γενικότερη συμβολή τους δεν… αγγίζει ή αν το προτιμάτε καλύτερα, πλησιάζει αυτήν του Αΐλτον. Ο πρώτος, αν και είχε πενιχρή προσφορά στα ευρωπαϊκά ματς, αποτέλεσε βασικό πυλώνα για να γίνει το νταμπλ τη σεζόν 2014-15 και ο δεύτερος, σε επτά μήνες παρουσίας κατά τη λήξασα αγωνιστική περίοδο «πυροβολούσε» ασταμάτητα.
Η πρώτη δοκιμή για τον αντικαταστάτη του Αΐλτον έγινε πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε, τους Άλντο Αδόρνο και Εστέβαν Σολάρι που συνέχιζαν στον ΑΠΟΕΛ, προστέθηκε στο ρόστερ μιας παλιάς κοπής επιθετικός. Ο λόγος για τον Μάριο Μπούντιμιρ, με τον Κροάτη να περνά απαρατήρητος. Γι΄ αυτό και μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου 2012-13 αποκτήθηκε ο ασταθής στην απόδοσή του Ντουντού Μπιτόν.
Την επόμενη σεζόν οι Ίσμαελ Γκονσάλβες και Κίλιαν Σέρινταν κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος, με τον πρώτο να φεύγει νωρίς-νωρίς και τον δεύτερο να δίνει λύσεις, αλλά όπως έκριναν στον ΑΠΟΕΛ όχι τις ενδεδειγμένες, γι΄ αυτό και μετά από δύο σεζόν κούνησε μαντήλι από το προπονητικό κέντρο «Αρχάγγελος».
Τον Ιανουάριο του 2014 επιλέγηκε ο έμπειρος Σέζαρ Σαντίν, ο οποίος επίσης κρίθηκε «καμένο χαρτί». Ακολούθησε ο Ράφικ Τζιμπούρ και πέρυσι τις αποτυχημένες κινήσεις στη σκακιέρα των Λουίς Λεάλ και Ματέους Πιατκόφσκι, διαδέχθηκε αυτή του έμπειρου Φερνάντο Καβενάγκι που έφυγε λόγω προβλήματος στο γόνατο.