aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

Αθλητικοί Αρθρογράφοι της Κύπρου | ΑΠΟΨΕΙΣΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΛΑΝΙΔΗΣΤο εχέγγυο της επιστροφής του Αλεξάνδρου

Το εχέγγυο της επιστροφής του Αλεξάνδρου

ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ

Δικαίως κερδίζει το χειροκρότημα και τα εγκωμιαστικά σχόλια από την πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου, με αφορμή την αποχώρησή του από τον ΑΠΟΕΛ. Είναι άλλωστε από τους τελευταίους Κύπριους που ξεπήδησαν από την ακαδημία μίας ομάδας, καταφέρνοντας να ανδρωθούν σε αυτήν και να βιώσουν τόσες πολλές και αξιοζήλευτες επιτυχίες με τη φανέλα της. Ας μην τις επαναλάβω…

Ωστόσο, η πορεία του στην καταξίωση δεν ήταν ευθεία γραμμή. Είχε και δύσβατα μονοπάτια. Στα πρώτα χρόνια του στην ανδρική ομάδα, ο Αλεξάνδρου βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στο… μάτι του κυκλώνα, που λέγεται «απαιτητικός κόσμος του ΑΠΟΕΛ». Υπήρξαν περίοδοι που για όλα τα στραβά και ανάποδα της ομάδας του… έφταιγε ο Νεκτάριος. Μια αδιάκοπη κριτική, ένας κανιβαλισμός (όπως εύστοχα χαρακτήρισε χρόνια αργότερα ο «ομοιοπαθής» Τιμούρ Κετσπάγια), από τον οποίον λίγοι μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν.

Διαβάστε επίσης: Τιμούν τον Αλεξάνδρου οι «πορτοκαλί», κάλεσμα στον κόσμο

Έχω την εντύπωση, μάλιστα, αν και μόνο ο ίδιος μπορεί να το επιβεβαιώσει, ότι η καλύτερη απόφαση της καριέρας του ήταν η μετεγγραφή του στη Λάρισα. Ένας σταθμός δύο χρόνων (2006-2008), που εμπεριείχε κάποια απαραίτητα στοιχεία, ώστε να τον στείλει πίσω στην Κύπρο πιο ολοκληρωμένο ποδοσφαιρικά.

Σε καλή περίοδο της «Βασίλισσας του Κάμπου», σε πρωτάθλημα πιο υψηλού επιπέδου, σε νέες ποδοσφαιρικές και κοινωνικές παραστάσεις, με κατάκτηση κυπέλλου (που για τους βυσσινί αποτελεί τεράστια επιτυχία) και τις πρώτες τρεις συμμετοχές του σε φάση ομίλων (ναι, πρώτα έπαιξε με τη Λάρισα στο -τότε- Κύπελλο ΟΥΕΦΑ τη σεζόν 2007-08 και μετά με τον ΑΠΟΕΛ σε Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ). Μάλιστα, στο παιχνίδι με τη Ζενίτ (2-3) στο Πανθεσσαλικό, είχε σκοράρει για πρώτη φορά σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης (το έπραξε άλλη μία φορά με τους γαλαζοκίτρινους απέναντι στην Μπορντό).

Όσα βίωσε στον Κάμπο, λοιπόν, υποψιάζομαι ότι αποτέλεσαν εχέγγυο για την επιστροφή του στον Αρχάγγελο με περισσότερη αυτοπεποίθηση και ωρίμανση το καλοκαίρι του 2008. Απαραίτητα συστατικά για να ανταπεξέλθει άλλη μια δεκαετία στον Αρχάγγελο, κατά την οποίαν έγινε για κάποιο διάστημα ξανά δέκτης ισοπεδωτικής κριτικής. Αφορμή η απόφαση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να τον καθιερώσει σε ρόλο αριστερού μπακ (και όχι εξτρέμ).

Νέος κύκλος αμφισβήτησης, γκρίνιας και μηδενισμού πολλές φορές. Ίσως επειδή σε πλειάδα πλέον «λεγεωνάριων» να αποτελούσε την εύκολη λεία. Ακριβώς λοιπόν το ότι δεν πτοήθηκε σε τόσο έντονη κριτική δύο διαφορετικών φάσεων της καριέρας του, καταγράφοντας μάλιστα τόσο αξιοσημείωτη καριέρα, αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο παράσημο γι’ αυτόν. Διότι πέραν του ταλέντου, της ικανότητας, της εμπειρίας, προϋποθέτει και πολύ, μα πάρα πολύ γερό στομάχι.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ