ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Ο Μαρίνος, λοιπόν, επιστρέφει κι από τον εφιαλτικό εκείνον αποκλεισμό (στην παράταση) από την ΜΠΑΤΕ, στη Λευκορωσία, μετά το 2-0 με το οποίο νίκησαν οι γαλαζοκίτρινοι στο ΓΣΠ, έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Κατ’ αρχάς έχει αλλάξει ο Ουζουνίδης, όχι ως άνθρωπος, ως προπονητής! Το πέρασμά του από Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και άλλες ομάδες της Ελλάδας τον «όπλισε» με εμπειρίες, παραστάσεις και -γιατί όχι;- γνώσεις και «φρέσκιες» ιδέες. Το απέδειξε και 12 χρόνια μετά επιστρέφει στον ΑΠΟΕΛ.
Έναν ΑΠΟΕΛ που σε τίποτα δεν μοιάζει με εκείνον που είχε αφήσει. Ο ΑΠΟΕΛ μέσα από τις επιτυχίες σε Κύπρο και (ειδικά) Ευρώπη γιγαντώθηκε, έγινε μαγαζί γωνία και μαζί του γιγαντώθηκε και το «brand name» της ομάδας. Κάποια πρόσωπα, κάποιους ανθρώπους θα τους ξανασυναντήσει μετά από πολλά, πολλά χρόνια. Όπως ο Νούνο Μοράις, τον οποίο θα έχει (πλέον) για βοηθό του (μαζί με τον Κόλα) ή πάλι τον Μιχάλη Μορφή, που παρά την εξαιρετική εμφάνισή του τότε (το 2007) στη Λευκορωσία δεν μπόρεσε να αποσοβήσει τον αποκλεισμό. Ψιλά γράμματα πια όλα αυτά. Μπροστά στον 51χρονο τεχνικό ανοίγεται μια νέα τεράστια προοπτική, όπως και τότε, 14 χρόνια πιο μπροστά, όταν με τον ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2007! Βέβαια τώρα οι απαιτήσεις είναι πολύ (πολύ) περισσότερες. Βλέπετε, στη σούμα μπαίνει και η Ευρώπη, αλλά και η κλινική (αγωνιστικά και μόνο, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων) κατάσταση του Θρύλου.
Διαβάστε επίσης: Ο ΑΠΟΕΛ έγραψε ιστορία
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης καλείται να κάνει όσο γίνεται πιο γρήγορα τη διάγνωσή του και προπάντων να μη λαθέψει, αλλά και να μην καθυστερήσει. Ο ΑΠΟΕΛ είναι (πάντα αγωνιστικά) «εξαντλημένος», εξουθενωμένος και αναζητά απελπισμένα και απεγνωσμένα, θα έλεγα, το φάρμακο που θα τον γιάνει! Που θα τον κάνει να ξανασταθεί στα πόδια του και να ξαναγίνει ΑΠΟΕΛ! Γιατί αυτή τη στιγμή οι γαλαζοκίτρινοι μόνο την ομάδα που έμπαινε στο γήπεδο και αν μη τι άλλο έπαιζε ποδόσφαιρο, κέρδιζε και μάζευε τον κόσμο της στο γήπεδο δεν θυμίζει. Βέβαια, αυτό το τελευταίο με τον κόσμο ίσως να μην είναι αρκετό το να παίζει (καλό) ποδόσφαιρο και να κερδίζει, ωστόσο θα μπορούσε να παρουσιάσει μια συσπείρωση (sic) και να κάνει επανεκκίνηση για να προλάβει το τρένο, που όλο φεύγει και όλο τον περιμένει. Κι αυτό γιατί οι αντίζηλί του για τον θρόνο του πρωταθλητή –αν και σε πολύ καλύτερη αγωνιστική κατάσταση- βρίσκουν κι αυτοί τρόπους να «εκτροχιάζονται», να μοιάζουν με αυτόχειρες. Τα τελευταία, μάλιστα, χρόνια θα έλεγα πως φαίνεται να ζούμε ένα παρατεταμένο deja vu, που αν επαναληφθεί και φέτος –με τα απανωτά ρέστα που χτυπά ο Πρόδρομος- θα τα ‘χουμε δει όλα.
Διαβάστε επίσης: Η πρώτη του Ουζουνίδη στον «Αρχάγγελο», τα τετ-α-τετ και ο Μοράις (pics)