ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ξέρετε τι απαντούσε ο τέως προπονητής του ΑΠΟΕΛ, όταν άτομα του στενού του περιβάλλοντος τον ρωτούσαν γιατί επέμενε να δίνει φανέλα βασικού στον Λορένζο Εμπεσίλιο στα τρία πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια; «Αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος και αυτόν βάζω», έλεγε και ξανάλεγε. Ο Μάριο Μπέιν, προφανώς έβλεπε στις προπονήσεις πως ο Ολλανδός ποδοσφαιριστής ήταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση, κάτι που δικαιολογούσε και με το παραπάνω την παρουσία του στο αρχικό σχήμα.
Μόνο που φάνηκε στην πορεία πως τον χρησιμοποιούσε σε λάθος θέση. Δηλαδή, στις διπλές αναμετρήσεις με την Ντουντελάνζ και στο πρώτο παιχνίδι με τη Βιτόρουλ πήρε θέση μάχης στο δεξιό άκρο της μεσαίας γραμμής και… χάθηκε στο πλήθος. Για ακριβολογούμε, σε κάθε ματς η απόδοσή του ήταν κάτω του αναμενομένου (όπως και πολλών άλλων παικτών), με αρκετούς φίλους της ομάδας να κάνουν λόγο γι’ άλλη μια αποτυχημένη προσθήκη.
Με την έλευση του Γιώργου Δώνη, όλα όμως άλλαξαν και το… ασχημόπαπο αίφνης έγινε κύκνος! Λες και ο Εμπεσίλιο πάτησε το πλήκτρο με την ένδειξη «επανεκκίνηση» και βρήκε τον ρυθμό του. Ο Ελλαδίτης προπονητής, όποτε χρειάσθηκε τη συμβολή του, τον τοποθέτησε λίγο πιο πίσω από τον επιθετικό και ο 26χρονος είχε θετική παρουσία, κερδίζοντας τα εύσημα του προπονητή.
Ο Δώνης έδειξε πως πιστεύει στον παίκτη και πολύ περισσότερο βρήκε τη θέση που του ταιριάζει και ο Ολλανδός μεσοεπιθετικός… ανίχνευσε τον καλό εαυτό του. Ασφαλώς, γνωρίζει και ο ίδιος πως έχει ακόμη περιθώρια βελτίωσης και εάν συνεχίσει να δουλεύει σκληρά θα κερδίσει μια μόνιμη πλέον θέση στην ενδεκάδα των πρωταθλητών μας.