Λένε πολλοί ότι ο ΑΠΟΕΛ βγαίνει εκτός πορείας, απόρροια των δύο συνεχόμενων ισοπαλιών στο πρωτάθλημα και πως, αν οι παρόμοιες εμφανίσεις συνεχιστούν, τότε με μαθηματική ακρίβεια θα πέσει σε… βράχια, αυξάνοντας παραλλήλως τις πιθανότητες να αφήσει ημιτελή την προσπάθεια κατάκτησης του τέταρτου σερί τίτλου.
Προφανώς, για να αλλάξει πορεία πλεύσης απαιτείται τάχιστα να γυρίσει το τιμόνι. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η επιστροφή σε νικηφόρα τροχιά που θα φέρει την ηρεμία και θα ενισχύσει παραλλήλως την αυτοπεποίθηση.
Για τον ΑΠΟΕΛ, λοιπόν, ο μεθαυριανός εντός έδρας αγώνας απέναντι στη Νέα Σαλαμίνα αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κινηθεί σε πιο ήρεμα νερά. Φτάνει, ασφαλώς, να κάνει ό,τι και στις προηγούμενες πέντε φετινές αναμετρήσεις με τους ερυθρόλευκους. Τρεις στο πρωτάθλημα και δύο στο κύπελλο. Δηλαδή, να βρει τον τρόπο για να ξεκλειδώσει το κουτί, πιστώνοντας στο ταμείο την επιτυχία.
Σε 450 λεπτά, όσο διήρκησαν για να ακριβολογούμε οι μονομαχίες με την ομάδα της Αμμοχώστου, οι γαλαζοκίτρινοι πέτυχαν 20 τέρματα και δέχθηκαν μόλις 3. Κάτι που μεταφράζεται σε 1 γκολ κάθε 22,5 λεπτά!
Όντως, μιλάμε για να ένα εκπληκτικό στατιστικό. Με αυτό, ασφαλώς, τίποτα δεν προδικάζει στο το τι θα δούμε το απόγευμα του Σαββάτου. Απαιτείται η μέγιστη δυνατή προσπάθεια που θα φέρει και την επιβολή στον αγωνιστικό χώρο των κανόνων της ομάδας του Τιμούρ Κετσπάγια.
Συν τοις άλλοις, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις τρεις ακόλουθες σημαντικές παραμέτρους:
Α) Θα είναι η πρώτη φορά κατά την τρέχουσα σεζόν που δεν θα αγωνισθεί ο Ντε Βινσέντι σε ματς εναντίον της Νέας Σαλαμίνας. Παίκτης που είχε βάλει τη δική του σφραγίδα στα τέσσερα από τα πέντε ματς.
Β) Στις επιτυχίες επί των ερυθρολεύκων, μονάχα οι δύο ήταν με άνεση. Αυτές στην πρώτη φάση του πρωταθλήματος, όπου ο ΑΠΟΕΛ δεν την άφησε να πάρει ανάσα (9-0, 6-1). Οι υπόλοιπες ήταν με την ψυχή στο στόμα (δύο με 1-0 και μία με 3-2).
Γ) Το καμπανάκι χτυπά έντονα, προσμετρώντας και το τι είχε ακολουθήσει της ισοπαλίας με την Ανόρθωση. Η πίεση σε προπονητή και παίκτες είναι τεράστια.