TOY ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Σκεφτείτε μετά την ήττα από τη Δόξα στο Μακάρειο να έλεγε κάποιος: «Ξέρεις, ο ΑΠΟΕΛ θα αποκλείσει σε δύο εβδομάδες τον Απόλλωνα στο κύπελλο». Η λογική απάντηση θα ήταν: «Εντάξει, κόψε τα ανέκδοτα». Να όμως που έγινε και οι γαλαζοκίτρινοι, που είναι δέκατοι στο πρωτάθλημα, έχουν ένα παράθυρο ελπίδας για θέση στο Γιουρόπα Λιγκ με το αποψινό 2-1 εις βάρος της ομάδας της Λεμεσού.
Είναι προφανές λοιπόν πως η καθυστερημένη κατά δύο μήνες άφιξη του Σάββα Πουρσαϊτίδη, αφού προτιμήθηκε η αποδεδειγμένα αποτυχημένη επιλογή του Μικ Μακάρθι, πετυχαίνει εκ πρώτης τον στόχο της. Από το σύνολο «σαν σε σκορπισμένη διαδήλωση», ο ΑΠΟΕΛ θυμίζει κανονική ομάδα.
Όχι, προς Θεού! Δεν είναι ακόμα αυτή που ονειρεύονται οι οπαδοί της, ούτε όπως δηλώνει ο προπονητής της αυτή που ο ίδιος φαντάζεται. Είναι όμως ομάδα με πλάνο σε άμυνα και επίθεση, που μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς και να διεκδικήσει αποτέλεσμα.
Σύμφωνοι, βρήκε τον Απόλλωνα με αλλαγές και (προφανώς) το μυαλό του περισσότερο στο κυριακάτικο εκτός έδρας ματς πρωταθλήματος με τη φορμαρισμένη Νέα Σαλαμίνα. Πάλι, όμως, πριν από δύο εβδομάδες ο ΑΠΟΕΛ ήταν ικανός να παίξει μόνος του και… να χάσει! Τώρα όχι.
Για να μην το κουράζουμε λοιπόν! Δίχως αμφιβολία ήταν επιτυχία η πρόκριση στους «8». Δίχως άλλο υπάρχει εξόφθαλμη διαφορά προς το καλύτερο από την ημέρα έλευσης του Πουρσαϊτίδη στον Αρχάγγελο. Τελεία. Από εκεί και πέρα, είναι απλώς μια πρόκριση στους «8» και η επιστροφή του ΑΠΟΕΛ σε εμφανίσεις που του αρμόζουν έχει ακόμα πολύ δρόμο, κόπο και μόχθο.