ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Είναι κοινώς αποδεκτό και άλλωστε χιλιοαναλυμένο πως ο περσινός προγραμματισμός απέτυχε παταγωδώς, με τις ευθύνες να βάραιναν πολλούς. Άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο. «Τέτοιος προγραμματισμός να μην ξανάρθει για τον ΑΠΟΕΛ», έλεγαν στον σύλλογο της Λευκωσίας. Γνώριζαν, ασφαλώς, ότι για να συμβεί αυτό, θα έπρεπε να παραδειγματιστούν από τα λάθη και να μην τα επαναλάβουν.
Επιβαλλόταν οι κινήσεις να γίνουν άμεσα, να ενισχυθεί σωστά η ομάδα σε θέσεις που είχαν εντοπιστεί αδυναμίες. Και δεν ήταν άλλες από αυτές του επιθετικού και του αριστερού μπακ. Δεν θα διαφωνήσω με τον πρόεδρο του ΑΠΟΕΛ, Πρόδρομο Πετρίδη, ο οποίος σημείωσε χθες πως «έγιναν εντός του χρονικού πλαισίου που τέθηκε από την τεχνική ηγεσία».
Γιατί δεν πρόσφεραν έως τώρα οι Ιγκόρ ντε Καμάργκο και Ρομπέρτο Λάγο; Εδώ είναι το μέγα θέμα. Απλά και μόνο είναι απόρροια ανετοιμότητας ή εγκλιματισμού; Μήπως δεν είχε γίνει η πιο σωστή αξιολόγηση; Μήπως στον ΑΠΟΕΛ έφαγαν μπόλικη… χυλόπιτα και έτρεχαν (εν μέσω πίεσης) να αρπάξουν κάτι γρήγορα από το μετεγγραφικό ράφι, παίρνοντας ό,τι εκ πρώτης γυάλιζε; Ερωτήματα που γυροφέρνουν στο μυαλό του ΑΠΟΕΛίστα, σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσει το γεγονός πως εδώ και εβδομάδες οι εν λόγω παίκτες (κυρίως ο Λάγο) αδυνατούν να δώσουν βοήθειες.
Έχετε την εντύπωση πως εάν ο Ντε Καμάργκο έκανε… παπάδες, θα υπήρχε όλη αυτή η ανασφάλεια; Μάλλον όχι, παρόλο που η άποψή μου είναι πως δεν γίνεται μια ομάδα με υποχρεώσεις και σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης να διαθέτει στο ρόστερ μονάχα δύο επιθετικούς κορυφής. Έναν Κύπριο που προσπαθεί να μάθει καλά τη θέση (Σωτηρίου) και έναν Βραζιλιάνο (Ντε Καμάργκο) που αδυνατεί ακόμη να αποδώσει στον (βαρυσήμαντο) ρόλο του.
«Πραγματικά εύχομαι να μην λέμε στη διάρκεια της χρονιάς, αν είχαμε και έναν βαρβάτο φορ», λένε οι οπαδοί της ομάδας. Στον ΑΠΟΕΛ, μάλλον κάνουν την προσευχή τους ώστε ο Ντε Καμάργκο να ανεβάσει τάχιστα ρυθμό και εν τέλει να μην αποτελέσει έναν ακόμη Πιατκόφσκι. Γιατί το πρόβλημα θα είναι οξύτατο.
Αμφιβολίες δεν υπάρχουν μονάχα για τους προαναφερθέντες παίκτες. Ο Μπρεσάν είναι σαν το ψάρι έξω από το νερό, ενώ ο Ορλάντι είναι μίας ταχύτητας παίκτης. Θα εκπλήξουν θετικά στη συνέχεια; Ιδωμεν… Δεν ξέρω εάν τις μεγάλες προσδοκίες τις δημιούργησαν οι ιθύνοντες του συλλόγου με τα λόγια τους ή αν είναι απόρροια των επιτυχιών στην Ευρώπη. Ενδεχομένως να είναι ένας συνδυασμός και των δύο.
Για «τσαπατσουλιές» και «ερασιτεχνισμούς» ακούω εδώ και καιρό από τους ΑΠΟΕΛίστες. Και το εν λόγω σκηνικό πήρε ανησυχητικές διαστάσεις από προχθές βράδυ, όταν ο Ορλάντο Σα «κρέμασε» τον ΑΠΟΕΛ. Και ερωτώ τώρα: Έπρεπε ο σύλλογος να ψάχνει για τον παίκτη που θα βάζει την μπάλα στα δίχτυα την τελευταία μέρα των μετεγγραφών και τελικά ήλθε ο κανένας; Γιατί πήρε αυτό το ρίσκο αφού δεν υπήρχε ο χρόνος για εναλλακτικές επιλογές; Και μην μου πείτε πως δεν υπάρχουν παίκτες. Λίγο ψάξιμο θέλει το πράγμα και καλές διασυνδέσεις. Σε αυτόν τον τομέα ο ΑΠΟΕΛ υστερεί, μένοντας εξαρτημένος από τρίτους.
Τι μπορεί να πει κανείς στους ισχυρισμούς αυτών που λένε πως «οι περισσότερες από τις εισηγήσεις των Σάπουριτς-Κρίστιανσεν αποδείχτηκαν λανθασμένες ή ιδιαιτέρως (οικονομικά) αλμυρές» και ότι «μάλλον η έλλειψη εμπειρίας στο πόστο τούς οδήγησε σε λάθη ή αδιέξοδα»; Κάποιες επισημάνσεις, αλλά και απορίες είναι ώς ένα βαθμό λογικό να προκαλούν εκνευρισμό στην πλατιά μάζα των φίλων του ΑΠΟΕΛ, καθώς μυρίζονται άλλη μια σεζόν πως θα βρεθούν στο ίδιο έργο θεατές. Και όταν σκέφτονται πως οι Στίλιτς, Πιατκόφσκι ακόμη πληρώνονται από τον ΑΠΟΕΛ, τότε… παραμιλούν.