46 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το μαύρο πρωινό της 20ης Ιουλίου 1974 και την τουρκική εισβολή. Ο βάρβαρος κατακτητής με επιχείρηση «Αττίλας» κατέλαβε το 33% του νησιού αφήνοντας πρόσφυγες εκατοντάδες χιλιάδες ελληνοκύπριους και σκορπώντας τον θάνατο στην Κύπρο. Οι κυπριακές ομάδες όχι μόνο δεν ξέχασαν την επέτειο της εισβολής, αλλά κρατούν αναμμένη την φλόγα για επιστροφή.
Οι αναρτήσεις των ομάδων
ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ
«Δημοτικό Στάδιο, ΓΣΕ, Βαρώσι και τόσα άλλα κατεχόμενα εδάφη, 46 χρόνια μετά, καρτερούν υπομονετικά την ώρα της λύτρωσης και της απελευθέρωσης.
Οι πρωινές σειρήνες γροθιά στο στομάχι για τον κάθε δημοκρατικό πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας που επιμένει να θυμάται και να τιμά εκείνους που θυσίασαν ότι πιο ιερό είχαν, τη ζωή τους, για υπεράσπιση των εδαφών μας.
Τα συρματοπλέγματα και οι σημαίες της ντροπής στον Πενταδάκτυλο μας θυμίζουν τη βάρβαρη και βίαιη εισβολή του τούρκικου στρατού που λεηλάτησε και κατέλαβε παράνομα το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού του άνοιξαν τις πόρτες διάπλατα τα φασιστικά προδοτικά στοιχεία 5 μέρες πριν.
Η ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ δεν είναι απλά ένα αθλητικό σωματείο, αλλά είναι η ίδια η Αμμόχωστος και πρεσβεύει τις αξίες της δημοκρατίας και της ευγενούς άμιλλας.
Με τη δράση της βάζει το λιθαράκι της για να κρατά τη ψηλά το φρόνημα, τον πόθο της επιστροφής και να μυεί τους νεότερους φίλους της, και όχι μόνο, στα υψηλά ιδανικά που πρεσβεύει.
Η αντικατοχική της δράση δε θα σταματήσει να υφίσταται μέχρι να ξαναδούμε τα ερυθρόλευκα χρώματα να αγωνίζονται στο Γ.Σ.Ε και το Δημοτικό στάδιο ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ.
Το οφείλουμε στους προγόνους μας και εμπνευστές της ιδέας της ΝΕΑΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ αλλά και σε όλους που θυσίασαν τη ζωή τους για αυτό τον τόπο!».
ΠΑΦΟΣ FC
«46 ολόκληρα χρόνια από το μαύρο πρωινό της 20ης Ιουλίου του 1974, όταν οι ορδές του Αττίλα εισέβαλαν στον τόπο μας, σκορπώντας το θάνατο και την καταστροφή. Δεν ξεχνώ…/ 46 years since the “black” morning of 20th of July 1974, when the Turkish troops invaded our land, spreading the death and disaster. We never forget… #pafosfc #morethanafootballclub #cyprus».
ΑΠΟΕΛ
«Οι εφιάλτες ξύπνησαν για ακόμη μια χρονιά από τις ανατριχιαστικές σειρήνες και θύμισαν τα αρρωστημένα σχέδια και τα φρικιαστικά εγκλήματα του βάρβαρου εισβολέα.
Ο ΑΠΟΕΛ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ 20/07/74».
ΑΝΟΡΘΩΣΗ
«Η μεγαλύτερη τραγωδία στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου ξεκινούσε σαν σήμερα, 20 του Ιούλη, πριν από σαρανταέξι χρόνια. Οι παραλίες της Κερύνειας πλημμύριζαν με τα αποβατικά σκάφη του Αττίλα ενώ ο ουρανός του Πενταδακτύλου σκεπαζόταν από τα αεροπλάνα των αλεξιπτωτιστών. Τα ιερά χώματα της Κύπρου μαγαρίζονταν από τον τουρκικό επεκτατισμό και ως σήμερα παραμένουν ακάθαρτα και μολυσμένα.
Η ανθρωπότητα, απρόθυμη να αντιδράσει, παρακολουθούσε τον αποδεκατισμένο κυπριακό Ελληνισμό να αντιστέκεται σθεναρά αλλά προδομένος να χάνει τις μάχες. Ακολούθησε ο ξεριζωμός των προσφύγων, οι ανηθικότητες στους αιχμαλώτους, οι εξανδραποδισμοί στα γυναικόπαιδα.
Μέσα από τα πεδία των μαχών, αμέτρητες ιστορίες θάρρους και ηρωισμού ανθρώπων που ως σήμερα παραμένουν αγνοούμενοι. Στιγμές ανδρείας και αυταπάρνησης που όμως δεν στάθηκαν αρκετές να κρατήσουν τη Μεγαλόνησο ελεύθερη.
Σαρανταέξι χρόνια και ο Ελληνισμός της Κύπρου στωικά υπομένει και περιμένει. Αντέχει την προσφυγιά, τον ξεσπιτωμό, τον εξευτελισμό της Τουρκίας, την αναλγησία και υποκρισία της διεθνούς κοινότητας. Καρτερά τη μέρα της επιστροφής στα χωριά και τις πόλεις μας και επιμένει να διδάσκει στα παιδιά του το «Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι»!».
ΟΜΟΝΟΙΑ
«46 χρόνια από τη μαύρη εκείνη ημέρα της 20ης Ιουλίου 1974.
46 χρόνια από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Πέντε ημέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα, ο τουρκικός στρατός αποβιβάστηκε στις ακτές της Κερύνειας, αλλά και με αεροπορικές επιχειρήσεις πάνω από τον Πενταδάκτυλο υπό την κωδική ονομασία «Αττίλας».
46 χρόνια έχουν περάσει από τότε και όχι μόνο δεν ξεχνούμε, αλλά απαιτούμε ολοένα και πιο έντονα την δικαίωση του Κυπριακού λαού και προ πάντων την τιμωρία όλων όσων με τις ενέργειές τους μοίρασαν την πατρίδα μας στα δύο, έντυσαν στα μαύρα χιλιάδες οικογένειες, χώρισαν μανάδες απ’ τα παιδιά τους, έσυραν στην εξαθλίωση συνανθρώπους μας που έμειναν χωρίς σπίτι, δουλειά και φαγητό. Δυστυχώς όλοι αυτοί τριγυρίζουν ελεύθεροι ανάμεσά μας.
Καταδικάζουμε το δίδυμο έγκλημα και ελπίζουμε πως μια μέρα θα δούμε ξανά την Κύπρο μας ελεύθερη και ενωμένη, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ζουν ειρηνικά στην ίδιά τους την πατρίδα και επιτέλους αυτοί που εγκλημάτησαν, πρόδωσαν και σκότωσαν να καταλήξουν εκεί που πραγματικά τους αξίζει».
ΑΠΟΛΛΩΝ
«Να ξέρεις θα γυρίσουμε, πιστοί στην άνοιξή σου…
20/07/1974 ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ!».
ΠΑΕΕΚ Κερύνειας
«Οι πληγές παραμένουν ανοικτές 46 χρόνια μετά. Οι σειρήνες ήχησαν και φέτος…Η μέρα που μοίρασε την Κύπρο στα δυο… η μέρα που ανάγκασε χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς ή να χάσουν τη ζωή τους… η μέρα κατά την οποίαν κάποιοι φρόντισαν να εξαφανίσουν εκατοντάδες ανθρώπους που μέχρι σήμερα αγνοούνται…
20 Ιουλίου 1974. Είναι η μέρα που ο χρόνος για την Κύπρο σταματά. Είναι η μέρα που αλλάζει τον ρουν της ιστορίας γι’ αυτό το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος. Είναι η μέρα που από την έλευσή της και μετά, τίποτα σε αυτό το νησί δεν θα είναι όπως προηγουμένως.
Σάββατο, 05:20 ώρα πρωινή. Τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην ακτή Πέντε Μίλι στα παράλια της Κερύνειας.Καθώς οι σειρήνες αντηχούν οι εν ψυχρώ δολοφονίες αμάχων από την Κερύνεια μέχρι και τη Λευκωσία πληγώνουν την Κύπρο.
Σχεδόν μισό αιώνα η πατρίδα μας αιμορραγεί. Οι πρόσφυγες συνεχίζουν να κουβαλούν τον πόνο της χαμένης πατρίδας μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Η οδυνηρή εμπειρία του Ιουλίου έγινε κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Ζει και βρίσκεται σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να τιμούμε και να υπερασπιζόμαστε ιδανικά όπως η πατρίδα, η θρησκεία, η οικογένεια, έχουμε χρέος να κρατήσουμε σθεναρή αντίσταση, για όσα σήμερα απολαμβάνουμε χάρη στις θυσίες των ηρώων μας.
Δεν ξεχνούμε ή τουλάχιστον ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ».