ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΠΑΦΙΤΗ
Μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ρίξει κανείς και δυσκολεύεται, αν δεν είδε τον αγώνα με την ΑΕΚ, να αντιληφθεί αν ο ΑΠΟΕΛ προκρίθηκε στα ημιτελικά του κυπέλλου ή δέχθηκε συντριβή στην «Αρένα».
Οι γαλαζοκίτρινοι πήραν το εισιτήριο για την ημιτελική φάση σ’ ένα ματς θρίλερ (3-3) που κρίθηκε στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης, έφυγαν με το ζητούμενο από την Λάρνακα, όμως η κριτική που δέχεται ο Πάολο Τραμετσάνι είναι λες και η ομάδα της Λευκωσίας έχασε με κατεβασμένα τα χέρια.
Γιατί δεν έπαιξε από την αρχή ο τάδε, γιατί καθυστέρησε να μπει ο δείνα και τι άμυνα είναι αυτή που δέχεται τρία γκολ λες και είναι παιδική χαρά, είναι μερικά από τα σχόλια. Καλώς ή κακώς, μάλλον το πρώτο αν κριτήριο είναι οι τίτλοι, ο ΑΠΟΕΛ είναι η ομάδα με τον μεγαλύτερο βαθμό αυτοκριτικής. Από τη διοίκηση (βλέπε δηλώσεις του Νεκτάριου Πετεβίνου μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ), μέχρι τους παίκτες και τον κόσμο.
Διαβάστε επίσης: Το πέναλτι υπέρ του ΑΠΟΕΛ και η εξήγηση Τράττου για το πλεονέκτημα
Ο Πάολο Τραμετσάνι πρέπει να ζήσει με αυτό και να αντιληφθεί ότι στον ΑΠΟΕΛ δεν υπάρχει «ταβάνι» στις απαιτήσεις και ποτέ δεν θα είναι επιτυχημένος αν δεν φέρνει εις πέρας την εκάστοτε αποστολή.
Διαβάστε επίσης: ΑΠΟΕΛ: Απέκλεισε την ΑΕΚ χωρίς νίκη σε 450′ και πέναλτι
Και αν πάλι τα καταφέρνει, ας ρωτήσει και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος και τι δεν άκουσε τον Ιανουάριο του 2012 όταν δεν απέκτησε επιθετικό και ενώ οι γαλαζοκίτρινοι είχαν εξασφαλίσει πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτός είναι (και θα είναι) ο ΑΠΟΕΛ.