Συνέντευξη στο StudentLιfe Sports παραχώρησε ο Γκουστάβο Μαντούκα, ένας ποδοσφαιριστής που έλαμψε στα κυπριακά γήπεδα και έγραψε τη δική του ιστορία στον ΑΠΟΕΛ. (Μέρος δεύτερο)
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες; «Ο Γιοβάνοβιτς ήταν κάτι παραπάνω από προπονητής για μένα επειδή αναπτύξαμε μια σχέση μεταξύ μας σαν πατέρας με γιο, σαν οικογένεια. Ήταν μια ειλικρινής σχέση, ένας εξαιρετικός προπονητής, μεγάλος ηγέτης, έμαθα πολλά απ’ αυτόν. Σίγουρα, ήταν διαφορετικός προπονητής από όλους τους υπόλοιπους στη ζωή μου. Αλλά δούλεψα με πάρα πολλούς διαφορετικούς προπονητές, επίσης».
Μιας και ξεκινήσαμε να μιλούμε λίγο για τον ΑΠΟΕΛ, πώς ένιωσες όταν έδωσες τα παπούτσια σου στο μουσείο; «Νιώθω πολύ περήφανος γι’ αυτό. Στην αρχή ήταν δύσκολο επειδή όλα μου τα ποδοσφαιρικά αντικείμενα είναι στη Βραζιλία, στο σπίτι του πατέρα μου, τα παπούτσια μου, οι φανέλες που αντάλλαξα με παίκτες από όλη μου την καριέρα, τρόπαια, εφημερίδες…. Τα πάντα είναι εκεί, είναι σαν το μουσείο, το προσωπικό του μουσείο!
Του έδωσα και αυτά τα παπούτσια και στην αρχή ήταν λίγο θυμωμένος μαζί μου όταν του τα ζήτησα αλλά κατάλαβε πως ήταν για ένα καλό σκοπό, είναι σε ένα μέρος που έγραψα ιστορία και οι άνθρωποι με εκτιμούν και νιώθω περήφανος που είμαι μέρος αυτού του μουσείου, της ιστορίας αυτού του συλλόγου. Έτσι τα συναισθήματα μου είναι αυτά ενός περήφανου άντρα».
Ποιο ήταν το πιο σημαντικό τέρμα στην καριέρα σου, η πιο μεγάλη σου στιγμή; Αν μπορείς να ξεχωρίσεις κάποια. «Το πιο σημαντικό τέρμα, για μένα, ήταν το τέρμα εναντίον της Lyon και θα σου πω γιατί. 22 μέρες πριν σκοράρω αυτό το τέρμα ήμουν μόνος, σε ένα δωμάτιο στη Γερμανία, κάνοντας εγχείρηση κήλης και δεξιά και αριστερά.
Όσοι ποδοσφαιριστές έκαναν αυτή την επέμβαση στο παρελθόν χρειάστηκαν τουλάχιστον ένα μήνα για να επανέλθουν και πίεσα τον εαυτό μου για να παίξω σε αυτό το παιχνίδι. Δούλεψα πολύ σκληρά, ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή. Έπαιξα στο παιχνίδι της Λιόν, όχι από την αρχή επειδή πονούσα αλλά μπήκα στο παιχνίδι, ένιωθα καλά και μετά από 20-21 μέρες έπαιξα ολόκληρο το παιχνίδι, έπαιξα και στην παράταση και ένιωσα υπέροχα.
Σκόραρα το τέρμα και για μένα ήταν μεγάλο επίτευγμα, πέρα από την ιστορία που δημιούργησε αυτό το τέρμα με την πιθανότητα να συνεχίσουμε στη διοργάνωση και να πάμε στα προημιτελικά, να κάνουμε κάτι σαν θαύμα που έγινε εκείνη τη χρονιά. Έτσι αυτό ήταν το ψηλότερο σημείο που έφτασα, το πιο σημαντικό τέρμα και η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου».