ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ο προχθεσινός ΑΠΟΕΛ δεν βλεπόταν! Μπορεί η στατιστική υπηρεσία να έδειξε (σε αριθμούς) περισσότερες προσπάθειες για γκολ και 60% περίπου κατοχής μπάλας, αλλά αυτά δεν αποτυπώνουν την αλήθεια. Και πολύ περισσότερο την εμφάνιση. Όλα όσα εκτυλίχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο του ΓΣΖ απέναντι στην Καρμιώτισσα.
Το ζητούμενο δεν ήταν το πώς προσέγγισαν το παιχνίδι οι γηπεδούχοι για να αυξήσουν τις όποιες ελπίδες τους για ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά τι έκανε ο Θρύλος… Σχεδόν τίποτα! Και με το σχεδόν τίποτα, πάλι καλά πρέπει να λεν στον ΑΠΟΕΛ που έφτασαν στη νίκη, ανανεώνοντας την παραμονή στην κορυφή της βαθμολογίας.
Με το να μεταφέρεις την μπάλα από την άμυνα στη μεσαία γραμμή και εκεί να μην μπορείς να δημιουργήσεις τις καλύτερες προϋποθέσεις για να φέρεις τους επιθετικούς σε θέση βολής, κάνεις ουσιαστικά μια τρύπα στο νερό Καταγράφηκαν περιπτώσεις όπου οι εύκολες πάσες στο δεύτερο μισό του χώρου δράσης έμοιαζαν εύκολες, αλλά η μπάλα πήγαινε εν τέλει σε πόδια αντιπάλου. Και έτσι δουλειά δεν γίνεται…
Όπως σε προηγούμενα ματς για τουλάχιστον 45 λεπτά, έτσι και προχθές με τη (μεγάλη) διαφορά έπαιξαν υποφερτό ποδόσφαιρο μόλις για 20 λεπτά, οι γαλαζοκίτρινοι δεν πατούσαν καλά στο γήπεδο. Δεν έβγαλαν φρεσκάδα, ενέργεια, συνοχή και πολύ περισσότερο καλούς συνδυασμούς. Γενικώς μονότονοι.
Στο διάστημα που είχαν κλείσει την αντίπαλο στην περιοχή της, δεν ήξεραν πώς να τελειώσουν μια φάση. Πάλι καλά πρέπει να λένε που τελείωσε μία εξ αυτών σωστά ο Φακούντο Μπερτόλιο στο 5ο μόλις λεπτό, έχοντας μεγάλη συμβολή και ο (οξυδερκής) Στάθης Αλωνεύτης. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση ίσως σήμερα να είχαμε άλλα…