ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο η αδημονία των επτά χρόνων, οκτώ μηνών και μίας ημέρας… Η Ομόνοια νίκησε τον ΑΠΟΕΛ μετά από 2.802 ημέρες (η τελευταία φορά ήταν 6 Απριλίου 2013) κι αφού μεσολάβησαν 27 αναμετρήσεις πρωταθλήματος. Και τι νίκη! Μια περιποιημένη «τριάρα» (3-0) στον «αιώνιο» αντίπαλο, χωρίς να αγχωθεί, χωρίς να ανησυχήσει και -με λίγη υπερβολή- χωρίς να φορτσάρει! Κακά τα ψέματα, οι πράσινοι του Μπεργκ έφτασαν στο τρίποντο με σχετική άνεση, αφού κατάφεραν να ελέγξουν και να επιβληθούν στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης.
Σε έναν αγώνα ισχυρών κινήτρων, ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε πολύ κατώτερος της προϊστορίας που έχει στα λευκωσιάτικα ντέρμπι και κατώτερος των προσδοκιών που είχαν δημιουργήσει οι φίλοι του μετά από δύο νικηφόρα παιχνίδια (με αντιπάλους όπως η Δόξα και τη Νέα Σαλαμίνα). Η υποτιθέμενη δυναμική για επιστροφή στη διεκδίκηση του τίτλου πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Πρωτίστως λόγω της εμφάνισης των γαλαζοκιτρίνων. Δεν ήταν απλά κακή… Σε κάποιες στιγμές στο σύνολό τους οι παίκτες του Μακάρθι ήταν αξιολύπητοι, αφού δεν είχαν προσανατολισμό και δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτε παραπάνω από την ταπεινωτική ήττα. Δεν είχαν ούτε το κουράγιο, ούτε το ταλέντο να αντιμετωπίσουν το «θηρίο» που ερχόταν κατά πάνω τους…
Αν και ο Χένινγκ Μπεργκ, απέφυγε να… προσωποποιήσει τον χθεσινό θρίαμβο, υπήρχαν κάποιοι παίκτες που έλαμψαν πραγματικά. Πρώτος και καλύτερος ο Ιωάννης Κούσουλος. Νικητής στις περισσότερες μονομαχίες, σφράγισε την εξαιρετική του εμφάνιση με ένα γκολ που ξεχείλιζε από πάθος και τσαμπουκά. Εκεί κάπου στο 80’ με το γκολ του Κούσουλου με τριπλή προσπάθεια (!) η παράσταση του ΓΣΠ έλαβε τέλος ως προς τον νικητή του ντέρμπι. Και το μοναδικό ζητούμενο ήταν οι διαστάσεις που θα έπαιρνε το τελικό αποτέλεσμα.
Διαβάστε επίσης: Ιωάννης «Ράμπο» Κούσουλος των 28 συμμετοχών!
Συμπαραστάτης του Κύπριου διεθνούς στο χρηματιστήριο της χθεσινής ιστορικής νίκης ήταν ο Βραζιλιάνος της καρδιάς των οπαδών του «τριφυλλιού». Ο Φαμπιάνο Ριμπέιρο ντε Φρέιτας, αυτός ο «θεοσταλμένος» -γι’ αυτούς- στο «Ηλίας Πούλλος» τερματοφύλακας, ο οποίος από την περσινή σεζόν σηκώνει στους ώμους του τρίποντα, επιτυχίες και (ιδίως αυτές) ευρωπαϊκές διακρίσεις. Ο Φαμπιάνο δεν πολυχρειάστηκε χθες. Όταν χρειάστηκε, όμως, φώναξε βροντερά «παρών». Την πρώτη φορά, στο 65’ απόκρουσε ενστικτωδώς το πλασέ του Ενσούε και κράτησε το 1-0 για την ομάδα του, ενώ δύο λεπτά αργότερα είπε νέο «όχι» στον Γουίλερ.
Ο Λούφτνερ στο 38’ έλυσε τον γόρδιο δεσμό της υπεροχής της Ομόνοιας στο πρώτο ημίχρονο (οι γαλαζοκίτρινοι ήταν καλύτεροι μόνο στο πρώτο δεκάλεπτο), όταν μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο πανταχού παρών Κούσουλος «νίκησε» στην κόντρα και ο Τσέχος στόπερ με γυριστό κοντινό πλασέ, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα (1-0). Πανομοιότυπο το σκηνικό και στην επανάληψη αν και ο Μακάρθι «καθάρισε» με τις αλλαγές του από το ημίχρονο.
Διαβάστε επίσης: Μπεργκ: «Θα έτρεμε η γη, είμαστε πεινασμένοι!»
Μετά την αναγκαστική αλλαγή του άτυχου Εντογκαλά (6’) έκανε άλλες τέσσερις στο 46’, αλλά οι παίκτες του ύπνον βαθύ… Προσπάθησαν να φανούν λίγο περισσότερο απειλητικοί στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου, αλλά όχι μόνο δεν τα κατάφεραν, αλλά όσο περνούσε ο χρόνος τόσο περισσότερο έμεναν εκτεθειμένοι. Το 2-0 για τους πράσινους στο 80’ με τον Κούσουλο και το 3-0 στο 86’ με τον Ντούρις μετά από καραμπόλα στο τείχος σε φάουλ του Παπουλή, ήταν η φυσιολογική εξέλιξη του ματς. Και η νίκη ήταν δίκαιη και το εύρος του σκορ δικαιότερο…