ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Οι κακές εμφανίσεις στα τρία πρώτα επίσημα παιχνίδια ήταν δεδομένο πως είχαν σπείρει προβληματισμό στις τάξεις των φίλων του ΑΠΟΕΛ, αλλά και στο ίδιο το ποδοσφαιρικό τμήμα, με τους «πυροβολισμούς» κατά των πάντων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να είναι ακατάπαυστοι.
Μέχρι και να παραιτηθούν όλοι ζητούσαν και μάλιστα όσο πιο σύντομα γινόταν, λες και είναι οι πιο αποτυχημένοι (και επικίνδυνοι) άνθρωποι που πέρασαν. Ξαφνικά θυμήθηκαν πως δεν δουλεύουν σωστά, αλλά κανένας εξ αυτών στις γενικές συνελεύσεις δεν βγήκε εκεί, να τα πει ωμά. Γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι λάθη έγιναν. Χοντρά ή το αντίθετο.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια οι γαλαζοκίτρινοι δεν ήταν και τόσο συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους καταστάσεις και πολύ περισσότερο σε αυτή την απόδοση της ομάδας και μάλιστα στο «καλημέρα». Η διοίκηση βρήκε μια λύση με την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και η ομάδα έδειξε πως πήρε και πάλι τα πάνω της. Για να φτάσουν οι ιθύνοντες στην Εταιρεία ΑΠΟΕΛ όμως να εκδώσουν προχθές μια τόσο καυστική ανακοίνωση, έχοντας στη φαρέτρα ασφαλώς την πρόκριση του συλλόγου στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ (μεγάλη ιστορία κάθε χρόνο τα στοιχήματα βιωσιμότητας μέσω των εσόδων από ΟΥΕΦΑ), πάει να πει πως μπούχτισαν, νιώθοντας πως δεν πάει άλλο.
Και μιλάμε για τον ΑΠΟΕΛ των πέντε συνεχόμενων παρουσιών σε ευρωπαϊκό όμιλο και των πέντε διαδοχικών πρωταθλημάτων. «Φτάσαμε στο σημείο να δεχόμαστε απειλές για ζημιές σε προσωπικές μας περιουσίες. Απειλές προς τις οικογένειές μας», σημειώνετο. Η ανακοίνωση εννοείται πως δεν απευθυνόταν σε όλους τους ΑΠΟΕΛίστες. Πήγαινε απευθείας σε συγκεκριμένους αποδέκτες, σε αυτούς που σύμφωνα με τη διοίκηση περιμένουν στη γωνία, με στόχο να παρασύρουν κι άλλους στην ισοπεδωτική κριτική στο πρώτο πράγμα που θα στραβώσει.
Λάθη έγιναν και μπορεί να θεωρηθεί και μαγκιά των ιθυνόντων που δεν τα σκέπασαν στην ανακοίνωση. Τα αναγνώρισαν, φτάνει να διδαχτούν από αυτά για να πάει ο ΑΠΟΕΛ πιο μπροστά. Κρίνω ως πιο μεγάλη παραδοχή, λοιπόν, αυτήν που κάνει αναφορά για επιλογές παικτών, οι οποίες στοίχισαν οικονομικά μέσω των αποζημιώσεων που έπρεπε να δοθούν. Κάτι που προφανώς θα γίνει άλλη μια σεζόν. Το εν λόγω σημείο αποτελεί τροχοπέδη. Κάτι που τον εμποδίζει προφανώς στην αγωνιστική εξέλιξη και κρατά (με μανία) καθηλωμένο τον Θρύλο σε πτήσεις που θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο ψηλές.
Αυτό, σε συνδυασμό με την άλλη παραδοχή των συχνών αλλαγών προπονητών. Παρά τις επιτυχίες υπήρξαν στιγμές που θα μπορούσαν να είναι πιο ψύχραιμοι, γεγονός πως δημιουργεί κακές εντυπώσεις και αποτελεί αφετηρία ατέρμονων συζητήσεων. Και η άλλη μεγάλη παραδοχή είναι η δυσκολία στην εξεύρεση ενός ανθρώπου που θα αποτελούσε τον ιδανικό τεχνικό διευθυντή ώστε το ποσοστό επιτυχίας του προγραμματισμού να μεγαλώσει για το καλό του ΑΠΟΕΛ. Και ο νοών νοείτω για το τι θα μας επιφυλάξει το άμεσο μέλλον, λέω εγώ.