Στον ΑΠΟΕΛ, δεν δυσκολεύτηκαν ή, αν το προτιμάτε, δεν έβγαλαν τα μάτια τους μπροστά από έναν υπολογιστή ώστε να αξιολογούν με τις ώρες βιογραφικά σημειώματα. Αφού είδαν ότι ο Βλάταν Μιλόγεβιτς κυκλοφορούσε ελεύθερος, δεν καθυστέρησαν. Επέλεξαν έναν προπονητή λάτρη της σκληρής δουλειάς και της πειθαρχίας. Η διοίκηση Πετρίδη, προφανώς καταλαβαίνει πως δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη αποτυχία και δεν ήθελε να εμπιστευτεί κάποιον που ούτε η ίδια μπορεί να τον αξιολογήσει καλά και που πιθανότατα θα χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής.
Έφερε έναν άνθρωπο που έχει πετύχει, όχι στο πιο υψηλό επίπεδο, δουλεύοντας σκληρά με τους ποδοσφαιριστές και βάζοντας στα αποδυτήρια κανόνες. Ξέρει τι εστί κυπριακό ποδόσφαιρο, τι παραλαμβάνει και ποιες οι απαιτήσεις. Είναι φιλόδοξος και έμπειρος. Γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, επομένως όχι μόνο θα έχει ευκολότερη επικοινωνία, αλλά θα αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει γύρω του. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι, ασφαλώς, πως γνωρίζει τι σημαίνει πρωταθλητισμός και πρωτίστως, κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες.
Στον χώρο της στρογγυλής «θεάς», ωστόσο, κανένας απολύτως δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία. Κανένας Μουρίνιο, κανένας Κλοπ, κανένας Γκουαρδιόλα. Παίζουν ρόλο κι οι συγκυρίες, αλλά και το πώς θα δέσει ο προπονητής, με τον κάθε σύλλογο.
Για να… ανθήσει ο Μιλόγεβιτς στον ΑΠΟΕΛ, λοιπόν, ξέχωρα από την υπομονή, πρέπει να υπάρχουν οι σωστές συνθήκες/προϋποθέσεις. Δεν μπορεί να μετατραπεί σε μάγο, δεν μπορεί να εγγυηθεί την κατάκτηση τίτλου. Χρειάζεται στήριξη και υγιές περιβάλλον. Μένει να δούμε κατά πόσο θα στηριχθεί αυτή η επιλογή, ενισχύοντας το έργο του Βλάταν.
Η επιτυχία στο ποδόσφαιρο, να μην ξεχνάμε, δεν εξαρτάται από τα συστήµατα και τους αριθµούς. Οι παίκτες κάνουν στην τελική τον προπονητή και την οµάδα. Φτάνει οι ικανότητες και τα χαρακτηριστικά τους, να προσαρμοστούν αρμονικά στον σχηματισμό και τη γενικότερη φιλοσοφία.
Τα υπόλοιπα στο γήπεδο… Εκεί θα φανεί κατά πόσον ο Σέρβος θα καταφέρει να «συμπληρώσει όλα τα ΑΠΟΕΛίστικα κουτάκια».