ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ο Τόμας Κρίστιανσεν ακολουθεί μια τακτική πριν από κάθε παιχνίδι ή, αν το προτιμάτε διαφορετικά, έναν προπονητικό «κανόνα», ο οποίος τείνει να γίνει απαράβατος. Τη διετία που βρισκόταν στον πάγκο της ΑΕΚ, κρατούσε τους ποδοσφαιριστές στο… σκοτάδι, έστω και αν το ρόστερ ήταν αριθμητικά μικρότερο σε σχέση με αυτό (για παράδειγμα) στον ΑΠΟΕΛ.
Στις πλείστες των περιπτώσεων, πήγαιναν στο ξενοδοχείο και δεν γνώριζε κανένας εάν θα βρίσκεται στον πάγκο και πολύ περισσότερο στο αρχικό σχήμα. Τις αποφάσεις του τις σκέπαζε… πέπλο μυστηρίου. Κατά την προετοιμασία δεν άνοιγε τα χαρτιά του και μάλιστα στα διτέρματα μοίραζε τα φανελάκια με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφήσει το παραμικρό να διαρρεύσει σχετικά με τις (τελικές) επιλογές του. Κρατούσε, εν ολίγοις, άπαντες στην… τσίτα, έστω και αν στο μυαλό του υπήρχε σταθερά ένας βασικός κορμός.
Πιστός «στρατιώτης» στην εν λόγω φιλοσοφία και στον ΑΠΟΕΛ. Οι εντολές κατά τη διάρκεια των οικογενειακών διπλών δεν είναι πολλές ή τουλάχιστον όσες κρίνει πως δεν θα αποκαλύψουν τις σκέψεις του. Δεν φανερώνει τον αγωνιστικό προσανατολισμό του και πολύ περισσότερο ποιες θέσεις πρέπει να θεωρούνται ότι βρήκαν κάτοχο. Συν τοις άλλοις, έχει παρατηρηθεί και το ακόλουθο.
Ποιο; Παίκτης που με βάση προηγούμενες αναμετρήσεις όλα έδειχναν πως τουλάχιστον θα ήταν στον πάγκο, είχε ενημερωθεί περίπου μία ώρα πριν από τη σέντρα ότι θα βρισκόταν στην εξέδρα. O λόγος για τον Νεκτάριο Αλεξάνδρου στο παιχνίδι με την Αστάνα. Σίγουροι για τον Δανό προπονητή, δηλαδή, δεν υπάρχουν. Και εάν υπάρχουν, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πολλές φορές, ακόμη και οι εκτιμήσεις των ίδιων των παικτών, όταν ανακοινώνεται η αποστολή, πέφτουν στο κενό. Για παράδειγμα στα τρία από τα τέσσερα ματς πρωταθλήματος ο Εφραίμ δεν ήταν στις αρχικές επιλογές του.
Στο παιχνίδι με την Αναγέννηση άλλαξε σχεδόν την ενδεκάδα του αμέσως προηγούμενου αγώνα. Μάλιστα είχε αφήσει για λόγους ξεκούρασης εκτός αποστολής τους Βινίσιους, Μιλάνοφ. Στο ματς με την Ανόρθωση αποτέλεσε έκπληξη για τους περισσότερους η παραμονή στον πάγκο του Γιαννιώτα. Παίκτης-βαρόμετρο και στις αναμετρήσεις που είχαν υψηλό βαθμό δυσκολίας ήταν βασικός.
Στη μέση, ασφαλώς, είναι τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που μετατρέπουν σε απαραίτητο το ροτέισον, οπότε προετοιμαστείτε γιατί το «έργο» επί ημερών Κρίστιανσεν θα προβληθεί πολλές φορές σε επανάληψη. Όσο για το φινάλε; Εν ευθέτω χρόνω θα το μάθουμε…