ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ένας πιτσιρικάς ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, γιος ενός Ισραηλινού ηλεκτρολόγου και μίας Πολωνέζας καθηγήτριας γυμναστικής, προσπαθεί να κάνει τ’ όνειρό του πραγματικότητα. Δοκιμάζεται τρεις μήνες στην Τσέλσι υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος ενθουσιάζεται και ανάβει το πράσινο φως για την απόκτησή του. Μόνο που πρέπει να ξεπεραστεί ένα… αξεπέραστο εμπόδιο.
Οι Ισραηλινοί πρέπει να υπηρετούν στην πατρίδα τους την τριετή στρατιωτική τους θητεία. Κι επειδή οι νομοθέτες δεν θέλουν να στερήσουν το μέλλον του ταλαντούχου ποδοσφαιριστή καταθέτουν πρόταση Νόμου που θα δίνει τη δυνατότητα -σε εξαιρετικές περιπτώσεις- να υπηρετείς στην Πρεσβεία του Ισραήλ στη χώρα που βρίσκεσαι. Ο… γνωστός «Νόμος Μπεν Σαχάρ» («The Ben Sahar Law»)! Στη συνέχεια, βέβαια, η πρόταση νόμου «έπεσε» κι ο πιτσιρικάς Μπεν ήταν υποχρεωμένος να πηγαίνει στη μονάδα του για υπηρεσία κάθε φορά που επισκεπτόταν το Ισραήλ.
Το ταλέντο, πάντως, δεν «έπεσε», αφού στα 17 του χρόνια με το καλημέρα του 2007, έκανε ντεμπούτο στην περίφημη Τσέλσι του Μουρίνιο και με συμπαίκτες τον Τζον Τέρι, τον Ρομπέν, τον Ντρογκμπά, τον Λάμπαρτντ, τον Εσιέν και τον Μακελελέ. Λίγο αργότερα, στις 7 Φεβρουαρίου 2007 θα φορέσει τη φανέλα της εθνικής Ισραήλ (κόντρα στην Ουκρανία 1-1). Ήταν ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Εθνικής Ισραήλ. «Μπορούσα να παίξω στην Εθνική Πολωνίας, λόγω της μητέρας μου, αλλά γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ισραήλ, δεν μπορούσα να αρνηθώ», είχε δηλώσει τότε «ο Γουέιν Ρούνι του Ισραήλ», όπως τον αποκαλούσε ο αγγλικός Τύπος.
Το νέο απόκτημα του ΑΠΟΕΛ, που έρχεται στην Κύπρο μεθαύριο, τελικά, δεν χώρεσε στο ρόστερ της Τσέλσι (είχε μόνο τρεις συμμετοχές), η οποία πλήρωσε 320 χιλιάδες στερλίνες για να τον αποκτήσει. Και κάπως έτσι άρχισε το οδοιπορικό του. Θα περίμενε κανείς ότι θα έκανε «μεγαλύτερη» καριέρα, αλλά όντως έχει σπουδαίες παραστάσεις σε όλα σχεδόν τα επίπεδα.
Στην Αγγλία (ΚΠΡ, Σέφιλντ Γουένστεϊ, Πόρτσμουθ) στην Ολλανδία (Ντε Γκράφτσαπ, Βίλεμ), στην Ισπανία (Εσπανιόλ), στη Γαλλία (Οσέρ), στη Γερμανία (Χέρτα, Αρμίνια Μπίλεφενλτ), αλλά είναι αλήθεια ότι καλύτερα «ένιωθε» στο Ισραήλ. Στην πατρίδα του κατέγραψε εξαιρετικές επιδόσεις στη Χάποελ Τελ Αβίβ (16 γκολ σε μία σεζόν) και στην Χάποελ Μπερ Σεβά όπου ήταν βασικός τα τελευταία πέντε χρόνια με πάνω από 200 συμμετοχές και 79 τέρματα.