Ένα όμορφο ρεπορτάζ δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα «Το10.gr» και από τον συνάδελφο Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη, ο οποίος αναλύει την παρουσία του Γιώργου Δώνη στο ψηλότερο διασυλλογικό επίπεδο που είναι το Τσάμπιονς Λιγκ, ως προπονητής.
«Άλμα για τον πιο φιλόδοξο και προβληματιζόμενο Έλληνα τεχνικό σημαίνει: Να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιρικός κόουτς που το όνομα του θα προστεθεί σε εκείνα των συμπατριωτών του, που απολαμβάνουν την διεθνή αναγνώριση στον κόσμο του Μπάσκετ!», τονίζει στην πρόταξη του.
Διαβάστε πιο κάτω το ρεπορτάζ!
ΕΝΑ τέτοιο ματς, δηλαδή με αντίπαλο, όπως την Τετάρτη βράδυ στο ΓΣΠ, τη Ρεάλ Μαδρίτης, έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, ο Γιώργος Δώνης, για να πραγματοποιήσει το πρώτο μεγάλο άλμα (δεν γίνεται λόγος για απλό βήμα) στην προπονητική καριέρα του. Κι αν δεν είναι η Ρεάλ, ας είναι κάποιος άλλος από την ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Όπου καρδιά ή καθρέπτη της ελίτ θεωρεί την διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ.
ΑΛΜΑ δε για τον πιο φιλόδοξο και προβληματιζόμενο με πράξεις και όχι με φιλολογικές δηλώσεις Έλληνα τεχνικό σημαίνει: Να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιρικός κόουτς, που το όνομα του θα προστεθεί σε εκείνα των συμπατριωτών του, που απολαμβάνουν την διεθνή αναγνώριση στον κόσμο του Μπάσκετ! Το όνομα «Γιώργος Δώνης» να ακούγεται στο εξωτερικό, όπως (έστω περίπου όπως, δεδομένων των τεράστιων αποστάσεων, που χωρίζουν τα δύο σπορ) ανάμεσα σε εκείνα του Δημήτρη Ιτούδη, του Γιώργου Μπαρτζώκα, του Φώτη Κατσικάρη, του Ηλία Ζούρου και φυσικά του οίκαδε ορμώμενου Γιάννη Σφαιρόπουλου!
ΘΕΛΕΙ ο «μίστερ τρένο» να τρέξει πρώτος την καταξίωση του Έλληνα προπονητή ποδοσφαίρου, όπως ήδη έχουν μπορέσει με εξαιρετική επιτυχία οι γηγενείς μπασκετικοί συνάδελφοι, τους οποίους προαναφέραμε και συγγνώμη, αν έχουμε παραλείψει κάποιον ή κάποιους άλλους. Ο Δώνης «έχει γράψει» με την δήλωση-εκτίμηση του, ότι «Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η σκάλα, που ανεβάζει στα ύψη ένα προπονητή και βέβαια ένα παίκτη, μια ομάδα».
Ο ΒΑΣΙΚΟΣ λόγος, που ο προπονητής ο οποίος γεννήθηκε στην Φρανκφούρτη 29-10-1969 και οι γονείς του να προέρχονται από την Καστανερή του Κιλκίς , προτίμησε τον ΑΠΟΕΛ, ήταν γιατί συμμετέχει στην διοργάνωση- σκάλα ανέλιξης. Γι’ αυτό έφυγε από την Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα , όπου η κατάκτηση οποιασδήποτε επιτυχίας (τις έφτασε σε τρεις με την Αλ Χιλάλ) δεν έχει απήχηση στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε θέση , που να ανταποκρίνεται στο πλάνο του.
Έτσι γύρισε στην Κύπρο, με την «γαλαζοκίτρινη» ομάδα να ικανοποιεί την κορυφαία επιθυμία του, με την παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και ορίστε, που βρέθηκε μπροστά του η Ρεάλ Μαδρίτης. Αλίμονο, όμως. Με 6-0 μόλις στο 54΄και με τον Ζινεντίν Ζιντάν να χρησιμοποιεί το «σεβαστήκαμε τον ΑΠΟΕΛ», που ουσιαστικά σήμαινε «λυπηθήκαμε», ο Δώνης πρέπει να έμεινε ταραγμένος όλο το βράδυ.
ΤΟ «ΤΡΕΝΟ» κόλλησε στον σταθμό της Λευκωσίας. Ο ονειροπόλος προπονητής θα κοιτούσε προς τους ρωσικούς σταθμούς των ΤΣΣΚΑ και Χίμκι, που βρίσκονται οι Ιτούδης και Μπαρτζώκας, αντίστοιχα, και θα αισθανόταν την απόσταση διπλάσια ή τριπλάσια από όση είναι στην πραγματικότητα. Τέλος πάντων απομένει μια αγωνιστική, για να ολοκληρωθεί η προκριματική φάση και στον 8ο όμιλο. Ο Γιώργος Δώνης θα ταξιδέψει στο Λονδίνο. Η Τότεναμ του Κέιν θα τον περιμένει. Αντίπαλος, που είναι σε σπουδαία αγωνιστική φόρμα και δεν έχει πολλά να ζηλέψει από την τωρινή Ρεάλ. Σε τέτοιες περιπτώσεις η διέξοδος είναι το να λες «Ποδόσφαιρο είναι όλα μπορούν να συμβούν».
Ο «μίστερ τρένο», όπως βαπτίστηκε από την τρελή κούρσα του στο Άμστερνταμ, κατά το 1-0 με τον Άγιαξ, στο γκολ του Βαζέχα, είναι υποχρεωμένος να επικαλείται του Φέρεντς Πούσκας το «Γουεμπλεϊκό τροπάριο»,που διατηρείται ασκόνιστο από το 1971, το χιλιοειπωμένο «Έντεκα εκείνοι, έντεκα εμείς». Αλλά η λογική του, που έχει καταμετρηθεί, από την πράξη στους αγωνιστικούς χώρους κι έχει βρεθεί «τετράγωνη», κατά βάθος αντικρούει πιθανολογήσεις, ευχολόγια και τροπάρια.
Ο ΔΩΝΗΣ είναι ρεαλιστής, είναι μαχητής, είναι μελετητής του ποδοσφαίρου. Ξέρει πολύ καλά τις διαφορές του ΑΠΟΕΛ και από την Τότεναμ. Αλλά αυτό δεν τον κάνει να σκεφτεί για ένα λεπτό, πως θα βάλει την όπισθεν, για αλλαγή διαδρομής στο «τρένο». Ή ότι θα κατέβει από το «τρένο». Ας χάσει και στο Λονδίνο. Ας μη τερματίσει ούτε τρίτος, λόγω της ισόβαθμης, αλλά με πολύ καλύτερη διαφορά τερμάτων, Ντόρτμουντ. Στον χάρτη πλεύσης, που έχει μπροστά του, αποφασιστικά θα υπογραμμίσει με μαρκαδόρο σε έντονο μπλε τα ονόματα «Σφαιρόπουλος», «Μπαρτζώκας», «Ιτούδης» κ.α. Θα συνεχίσει το ταξίδι.
ΑΝ Ο «ΔΟΝ» Δώνης δεν προχωρούσε, βάζοντας στόχους με διπλάσιο ύψος από το σωματικό ανάστημα του (1.80), δεν θα είχε αναδειχθεί Κυπελλούχος Ελλάδος, με την Λάρισα του Κώστα Πηλαδάκη και του Νίκου Λυράκη, στον τελικό του Πανθεσσαλικού, κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ήταν μόλις το 2007. «Αμούστακος» προπονητής τότε! Πού τώρα, που έχουν γκριζάρει οι κρόταφοι του;
Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η πυξίδα του, την οποία κατέστησε ακόμη πιο οικεία του, από τότε (30-3-2017), που αναστάτωσε τους πάντες με το μήνυμα του «Φεύγω, μη με ψάξετε»! Ήταν στο Ντουμπάϊ. Το πάθος του για το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν, που «τον έξαψε, τον βρήκε και τον επανέφερε» στην δική του πραγματικότητα, στον δικό του κόσμο, που τον καταλαβαίνουν απόλυτα μόνο οι Χρήστος και Τάσος, οι ποδοσφαιρικοί γόνοι του, οι οποίοι ταξιδεύουν με το ίδιο «τρένο»!