Σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια ο ΑΠΟΕΛ προκρίθηκε στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας την Λιόν και έγραψε μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Ένας από τους πρωταγωνιστές, ο Διονύσης Χιώτης, μίλησε σήμερα στον ραδιοφωνικό σταθμό Super ΣΠΟΡΤ FM για την τότε εποχή.
Τι σου φέρνει στο μυαλό η επέτειος αυτής της ημέρας; «Μου φέρνει χαρά και συγκίνηση. Χαρά για αυτό που πετύχαμε και συγκίνηση για όλα τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών και του κόσμου. Κακά τα ψέματα ειδικά εμείς εκείνο το διάστημα είχαμε στόχο το πρωτάθλημα. Βγήκαμε διασκεδάσαμε και τελείωσε. Κοιτάζαμε το επόμενο ματς, ήταν το παιχνίδι με την Ένωση το οποίο κερδίσαμε δύσκολα 1-0».
Ήσουν ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ήσουν εκπληκτικός: «Όταν φτάνεις στα πέναλτι έτσι είναι η μοίρα του τερματοφύλακα ή θα γίνεις ωραίος ή ο μοιραίος. Είναι το προνόμιο του τερματοφύλακα ο οποίος 90 λεπτά μπορεί να μην έκανε κάτι και να φτάσει στα πέναλτι να γίνει ο ωραίος. Ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου».
Πως προετοιμαστήκατε γι’ αυτό το παιχνίδι; «Όταν τελείωσε το παιχνίδι στο Ζερλαν και το 1-0 πραγματικά ανυπομονούσαμε να αρχίσει η ρεβάνς. Αν γινόταν να αρχίσει την επόμενη μέρα θα ήταν ότι καλύτερο. Υπήρχε αυτή η πίστη για πρόκριση και περιμέναμε να περάσουν οι μέρες να αρχίσει το ματς, ήταν τρεις εβδομάδες».
Πως βιώσατε αυτό το διάστημα; «Βλέπαμε και το πρωτάθλημα, είχαμε παιχνίδια τότε. Το πρωτάθλημα χάθηκε στην προτελευταία αγωνιστική. Ήμασταν μέσα και προσπαθούσαμε να επικεντρωθούμε στο πρωτάθλημα, πράγματα πολύ δύσκολο. Δεν μπορεί όλος ο κόσμος να σου λέει ότι μπορούμε να προκριθούμε με την Λιόν και να εμείς να σκεφτόμαστε αποκλειστικά από το πρωτάθλημα. Δεν μπορείς κάθε χρονιά να διεκδικείς πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Άντε να σου συμβεί μια φορά στην καριέρα σου. Μιλάμε για μια κυπριακή ομάδα και όχι μια ομάδα από χώρα μεγαθήριο. Μακάρι φέτος να καταρρίψει εκείνο το ρεκόρ, μακάρι να φτάσει στον τελικό και να το πάρει κιόλας. Ούτε τότε υπήρχε λογική να φτάσουμε στους «8». Η σκέψη είναι εκεί, πρωτάθλημα παίζει κάθε χρόνο και θα έρθουν τίτλοι στην Κύπρο».
Αποκρούοντας το τελευταίο πέναλτι αναρωτήθηκες αν είναι αλήθεια; «Προσπαθήσαμε να ζήσουμε τη στιγμή χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει τι έχουμε κάνει. Όσο περνούν τα χρόνια καταλαβαίνεις τι πέτυχες. Υπήρχε ένα όμορφο κλίμα, μια ευφορία πριν από το παιχνίδι. Περιμέναμε να αρχίσει το παιχνίδι για να μπούμε να κάνουμε αυτό που μπορούμε».
Ο προπονητής Ιβάν Γιοβάνοβιτς το πίστευε και το μετέφερε και σ’ εσάς: «Αυτό ήταν από τα μεγαλύτερα όπλα. Η αυτοπεποίθηση που μας περνούσε ο προπονητής. Είχε και ποιότητα η ομάδα. Χρειαζόταν και η τύχη».
Τι σας είπε ο προπονητής πριν από το παιχνίδι; «Μας είπε μπείτε να κάνουμε αυτό που μπορούμε, μπορούμε να κερδίσουμε, μπορούμε να προκριθούμε».