Ο Μπρούνο Μπαλταζάρ δεν έκανε κάτι «extreme» σε ό,τι αφορά στην ενδεκάδα, ωστόσο τις πέντε αλλαγές σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα δεν τις λες και λίγες. Αρχής γενομένης από την άμυνα, όπου είδαμε τον Βούρο (αντί του Ταβάρες) να παίρνει θέση στο κέντρο της άμυνας, δίπλα από τον Καρλάο, και να τα πηγαίνει πολύ καλά. Μετά ήταν ο Ενσούε, που πήρε θέση στο δεξί άκρο, αντί του Μιλάνοφ, και ο Καζού που αγωνίστηκε αριστερά αντί του Νικόλα Ιωάννου. Στη μεσαία γραμμή ο Σάλαϊ πήρε τη θέση του Εφραίμ και ο Ντε Βινσέντι τη θέση του Ζαχίντ. Ο Πορτογάλος έτσι έκρινε, έτσι έκανε και όπως φάνηκε, η συνταγή του βγήκε, έστω και για ένα περίπου ημίχρονο.
Εκεί που τα χάλασε κάπως ήταν στις αλλαγές. Έβγαλε τον Ντε Βινσέντι και έβαλε τον Γκέντσογλου, στη συνέχεια απέσυρε τον Ταάμαρι και έβαλε τον Νικόλα Ιωάννου (η αντικατάσταση του Ενσούε με τον Μιλάνοφ έγινε μάλλον για να προστατευθεί ο πρώτος που είχε κάποιες ενοχλήσεις). Αλλαγές που έφεραν τη μαζική οπισθοχώρηση του ΑΠΟΕΛ. Θα μπορούσε να «φρεσκάρει» την ομάδα και να απασχολεί την αντίπαλη άμυνα με κάποιαν απειλή. Αντ’ αυτού έδωσε το δικαίωμα στους Ισραηλινούς να επιτεθούν μαζικά και ο ΑΠΟΕΛ να κινδυνέψει να δεχθεί και τρίτο γκολ.