ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Η αλήθεια είναι πως το ισόπαλο αποτέλεσμα απέναντι στην Ανόρθωση, άφησε γλυκόπικρη γεύση στον ΑΠΟΕΛ. Με βάση την απόδοση και τις ευκαιρίες, στην ομάδα της Λευκωσίας λένε ότι θα μπορούσαν να πετύχουν μία πάρα πολύ σημαντική νίκη, «αγγίζοντας» αυτομάτως την 6η θέση.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο ΑΠΟΕΛ, μέσα από τη συνολική παρουσία του σε ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι, απέδειξε ότι οι εμφανίσεις που προηγήθηκαν με τον Σάββα Πουρσαϊτίδη στον πάγκο, δεν ήταν πυροτέχνημα. Για να «χτίσει» ο Ελλαδίτης προπονητής κάτι καλύτερο στη συνέχεια, απαιτείται μεγαλύτερη διάρκεια, υπομονή, λίγα λόγια και σκληρή δουλειά.
Ο Πουρσαϊτίδης έχει καταλήξει σε έναν κορμό βασικών παικτών και σε αυτούς, προσθέτει σε κάθε αγώνα τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ, αναλόγως επιλογών και αντιπάλου. Κάτι που προφανώς θα συνεχίσει να πράττει καθώς ο φετινός ΑΠΟΕΛ είναι ηλίου φαεινότερον ότι πάσχει από έλλειψη ομοιογένειας και συνοχής. Η ομάδα δείχνει ότι άρχισε να συνέρχεται, να βρίσκει αγωνιστικό ρυθμό, να επιτίθεται και να αμύνεται πολύ καλύτερα, στέλνοντας αισιόδοξα μηνύματα ενόψει της τελικής ευθείας για την ολοκλήρωση της α΄φάσης του πρωταθλήματος.
Ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, τσεκάρει καθημερινώς την κατάσταση των ποδοσφαιριστών του, βάζοντας στην όλη «εξίσωση» τους νεοφερμένους Τζακ Μπερν και Τζο Γκάρνερ. Στο προχθεσινό ντέρμπι, αμφότεροι αγωνίστηκαν ως αλλαγή, αφήνοντας θετικές εντυπώσεις. Αν μη τι άλλο έτρεξαν, πάλεψαν, είχαν πάθος και αποφασιστικότητα. Όταν βρουν καλύτερο ρυθμό και αφομοιώσουν το παιχνίδι των συμπαικτών τους, εκφράζεται η αισιοδοξία πως θα δώσουν πολλές λύσεις στην αγωνιστική σκακιέρα του προπονητή τους.
Από ντέρμπι βγήκε και σε ντέρμπι μπαίνει, ο ΑΠΟΕΛ, οπότε χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Το Σάββατο, μετρά δυνάμεις με τον Απόλλωνα, με την προσοχή του τεχνικού τιμ να έχει στραφεί εξ ολοκλήρου στην έξοδο του Τσιρείου Σταδίου.