Λίγο έλειψε να πετάξει το κινητό του, με το κυπριακό νούμερο που έχει όλη η οικουμένη, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Έτσι κι αλλιώς, περισσότερο για… βιτρίνα το έχει το συγκεκριμένο, σε άλλα τον βρίσκουν όσοι τον αναζητούν και κυρίως σε άλλα απαντάει ο ίδιος. Σε μετρημένα δηλαδή άτομα στα δάχτυλα των δύο χεριών (και πολλά λέω).
Δεν είναι πολλοί οι συνεργάτες του όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στους πάγκους, ελάχιστοι ως κανένας αυτοί που εμπιστεύεται εκτός γηπέδων. Υπό αυτό το πρίσμα, το προφίλ του είναι τελείως διαφορετικό από όσα έχει συνηθίσει – επικοινωνιακά – ο οργανισμός του Παναθηναϊκού και αυτό, μάλλον, είναι καλό.
Σίγουρα είναι αλλαγή. Και είναι καλοδεχούμενη, γιατί από τις πολλές και διαφόρων πλευρών διαρροές, τα τελευταία χρόνια έγινε ο κακός χαμός. Τώρα τουλάχιστον, από μια μεριά (μέχρι νεοτέρας) θα «σπάνε» πράγματα. Και συντονισμένα, επίσης σημαντικό.
Ο Σέρβος δεν είναι έτσι κι αλλιώς επικοινωνιακός τύπος. Δεν είναι αντίκοινωνικός, προς Θεού, απλώς στην προπονητική του καριέρα πορεύτηκε πάντα χωρίς να επιζητά δημόσιες σχέσεις.
Και μπορεί να λείπει χρόνια από την «ελληνική πραγματικότητα» (ή έστω κυπριακή), αυτοί οι μετρημένοι όμως άνθρωποι που εμπιστεύεται – και αυτοί που μεσολάβησαν για να έρθει στον Παναθηναϊκό, καλύπτοντας εκατέρωθεν τις αρχικές αποστάσεις – είναι αρκετά «ψημένοι» για να τον κατατοπίσουν σχετικά. Κάτι που έχουν ήδη κάνει για την ακρίβεια.