ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Αρκετοί στέκονται στο «χρυσό» γκολ που πέτυχε ο Ντε Καμάργκο και στην κεφαλιά-ασίστ που έδωσε στον Βινίσιους. Και όντως αναδείχθηκε σε εμβληματική «φιγούρα» στο προχθεσινό ματς ο υψηλόσωμος επιθετικός. Άλλοι στο πρώτο πολύ καλό δείγμα γραφής του Λάγο, άλλοι στη μαχητικότητα των Μοράις-Βινίσιους που «μάσαγαν σίδερα», άλλοι στους απροσπέλαστους Καρλάο, Αστίθ, Μιλάνοφ και πάει λέγοντας.
Ο ΑΠΟΕΛ επικράτησε της Αστάνα, κάνοντας ιδανικό ξεκίνημα στον δεύτερο όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, γιατί πολύ περισσότερο λειτούργησε ως ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, «πνίγοντας» τους ανήμπορους ν’ αντιδράσουν Καζάκους. Έδειξε πως έχει τη σωστή νοοτροπία και οδεύει προς την ορθή κατεύθυνση, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις όσον αφορά στη συνέχεια.
Έπαιξε ποδόσφαιρο κατοχής, έθεσε τους δικούς του όρους από το ξεκίνημα και συνέχισε στο εν λόγω περίγραμμα χωρίς να αποπροσανατολιστεί όταν βρέθηκε (από το πουθενά) πίσω στο σκορ. Ήταν η καλύτερη φετινή εμφάνιση του ΑΠΟΕΛ, καλύτερη και από αυτήν στη ρεβάνς με τη Ρόζενμποργκ.
Ο Κρίστιανσεν διαχειρίστηκε άψογα το παιχνίδι αρχικά με την ενδεκάδα και ακολούθως με τις αλλαγές του, οι παίκτες ήταν πολύ καλά προετοιμασμένοι, πίστεψαν στη νίκη και την κατέκτησαν με μπόλικη μαγκιά. Μα μπόλικη μαγκιά. Οι γαλαζοκίτρινοι ήταν οι «μαέστροι». Έδιναν τον ρυθμό με τη μαχητικότητα και το πάθος τους στις χιλιάδες των φίλων της ομάδας στην εξέδρα και αυτοί ακολουθούσαν. Με την ίδια πίστη, τον ίδιο ζήλο. Και το «όλε, όλε, όλε» των παικτών με τον κόσμο μετά το τέλος του ματς, ήταν τόσο ισχυρό που συμβάδιζε με την εικόνα που εξέπεμψαν στον αγωνιστικό χώρο οι πρωταθλητές μας. Η τέλεια παράσταση!
Ήταν μια επιτυχία, ιδιαιτέρως με τον τρόπο που επιτεύχθηκε, πολλαπλής σημασίας. Από την πρώτη κιόλας βραδιά, ο Θρύλος φιγουράρει στην κορυφή του ομίλου παρέα με τον Ολυμπιακό, έφτιαξε το κέφι όλων στον σύλλογο, κάτι εξόχως σημαντικό όταν αναφερόμαστε στο κεφάλαιο «Ευρώπη» που έχει μιαν ιδιαιτερότητα στο «πετσί» του κάθε ΑΠΟΕΛίστα. Ως σύνολο έδειξε από την πρώτη κιόλας στροφή πως θα κυνηγήσει μέχρι το τέλος για πρώτη φορά την πρόκριση στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ, γνωρίζοντας προφανώς πως η αποστολή είχε και έχει υψηλό βαθμό δυσκολίας.