ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Υπήρχαν διαστήματα, και στο πρώτο ημίχρονο, αλλά (κυρίως) και στο δεύτερο, που ο ΑΠΟΕΛ ήταν εκνευριστικός. Θεωρώ, μάλιστα, πως με τη δήλωσή του ο Γιώργος Δώνης, «ο μεγαλύτερός μας αντίπαλος είναι ο ίδιός μας ο εαυτός», εκείνο που ήθελε βασικά να πει -εκτίμηση κάνω και τίποτα περισσότερο, αλλά παράλληλα καταθέτω και την άποψη μου- είναι πως η υπεροψία ήταν ό,τι χειρότερο είδαμε στον χθεσινό ΑΠΟΕΛ! Υπήρχαν ποδοσφαιριστές που με το που έπαιρναν την μπάλα είχαν την εντύπωση πως μπορούσαν να κάνουν «γιο–γιο» και τον αντίπαλο και την μπάλα! Αυτό θεωρώ πως είναι το πρώτο για το οποίο θα πρέπει να φροντίσει ο καθ’ ύλην αρμόδιος της ομάδας και να στείλει το μήνυμα στις «βεντέτες» της ομάδας, με την καλή και την κακή έννοια της λέξης.
Επί της ουσίας, ο ΑΠΟΕΛ πήρε τη νίκη πρωτίστως για την ευστοχία των ποδοσφαιριστών του και κατόπιν για τον λόγο που ανέφερα πιο πάνω. Την ποιότητα που διαθέτει στο ρόστερ του, χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο. Ο Ζαχίντ, επί παραδείγματι, έμοιαζε χαμένος στη μετάφραση, στο δεύτερο ημίχρονο, όταν όμως του δόθηκε η ευκαιρία έδειξε -σε ένα ακόμα παιγνίδι- από τι πάστα ποδοσφαιριστή είναι φτιαγμένος, στις φάσεις των δύο γκολ που πέτυχε. Έδειξε ακόμα και το γιατί ο Δώνης δεν τον βγάζει από την ενδεκάδα και τον χρησιμοποιεί όπου και όπως αυτός κρίνει καλύτερα, με τον 23χρονο μέσο να τον δικαιώνει επανειλημμένα!
Ο Γιώργος Εφραίμ, από την άλλη, με το γκολ που πέτυχε έδειξε το πόσο έλειψε στην ομάδα, κατά την περίοδο του τραυματισμού του. Δεν ήταν μόνο το γκολ, αλλά όπως και ο Αλωνεύτης, απέδειξαν τι πάει να πει κλασικό εξτρέμ. Δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστη και την εμφάνιση του Πέρεθ, ο οποίος ήταν εξαιρετικός, με τους οπαδούς, αλλά και τον προπονητή της ομάδας να ξαναβρίσκουν τον ύπνο τους, μετά τον τραυματισμό του Βάτερμαν. Αυτά σε ό,τι αφορά τον ΑΠΟΕΛ.
Η Ομόνοια, σε ένα ακόμα παιγνίδι τιμωρήθηκε με σκληρό, ίσως και άδικο τρόπο. Οι πράσινοι πραγματοποίησαν ενδεχομένως την καλύτερη φετινή τους εμφάνιση, αλλά σε έναν ακόμα αγώνα (και τι αγώνα;) είδαν την μπάλα να τους τιμωρεί. Από την άλλη, ωστόσο, δεν πέρασαν απαρατήρητες, ούτε στο παιγνίδι αυτό, οι αμυντικές αδυναμίες της ομάδας του Πάμπου Χριστοδούλου. Και χωρίς άμυνα, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε δεν πας πουθενά. Αυτή ήταν άλλη μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες στο χθεσινό μεταξύ τους ντέρμπι. Εν κατακλείδι, ο ΑΠΟΕΛ πήρε την πρώτη του νίκη σε ντέρμπι, ξεφορτώθηκε τον βραχνά της μουρμούρας και εν μέρει της αμφισβήτησης, ενώ η Ομόνοια είναι υποχρεωμένη να κουβαλήσει τον δικό της… σταυρό!