ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ο (μέτριος) ΑΠΟΕΛ επικράτησε με 2-0 της Δόξας στο Μακάρειο και έκανε καθοριστικό βήμα για την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου της 24ης Μαΐου με αντίπαλο τον Απόλλωνα. Για άλλο ένα παιχνίδι, όμως, ήταν κατώτερος του αναμενομένου και των προσδοκιών των οπαδών του αφού δεν έθελξε με την απόδοσή του.
Οι ευκαιρίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και όχι απαραίτητα μέσα από οργανωμένη προσπάθεια. Ο ΑΠΟΕΛ, σε άλλο ένα παιχνίδι «σπατάλησε» το πρώτο μέρος έχοντας χλομή εμφάνιση και στο δεύτερο έδειξε αν μη τι άλλο ένα ελαφρώς καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Κάτι που παρατηρήθηκε πολλάκις και ασφαλώς δεν αρκεί για να ευοδωθούν οι στόχοι της ομάδας.
Οι εκλάμψεις και η εκδήλωση επιθέσεων κυρίως μέσα από αντεπιθέσεις, αλλά και στατικών φάσεων, δεν φτάνουν για να επιτευχθεί ο στόχος του νταμπλ. Εάν προχθές πέτυχε ένα γκολ που προήλθε από φάουλ στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου και πέτυχε άλλο ένα στο 62ο λεπτό, αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα, εκτός από το σημαντικό βήμα για την πρόκριση.
Εκείνο που προβληματίζει εδώ και ένα μήνα είναι η απόδοση του συνόλου που είναι κατώτερη των προσδοκιών. Δεν λέει, δηλαδή, να ξυπνήσει το σύνολο του Τόμας Κρίστιανσεν, μένοντας καθηλωμένο στις φτωχιές εμφανίσεις. Ο Δανός ανακατεύει τα υλικά, αλλά δεν βρίσκει συνταγή. Και όσο δεν παρουσιάζει η ομάδα σε κάποιο παιχνίδι θεαματική βελτίωση τόσο περισσότερο αυξάνεται η ανασφάλεια.
Απέμειναν άλλα τέσσερα παιχνίδια για το πρωτάθλημα και δύο (όπως όλα δείχνουν) για το κύπελλο, οπότε εκείνο που αποτελεί αδήριτη ανάγκη είναι να βρει τάχιστα ρυθμό το σύνολο ώστε να αυξήσει τις πιθανότητες να φτάσει στο ζητούμενο. Γιατί στο επικείμενο παιχνίδι με αντίπαλο την ΑΕΛ, μια νέα προβληματική εμφάνιση ίσως παρατείνει το αρνητικό σερί αποτελεσμάτων στο πρωτάθλημα, αυξάνοντας τα σύννεφα πάνω από το αθλητικό κέντρο «Αρχάγγελος».