ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Γι’ άλλη μια φορά στάθηκε στο ύψος του, έκανε τη δουλειά, κερδίζοντας το θαυμασμό όλων! Επέμεινε, αντιστάθηκε και δικαιώθηκε. Γιατί… τα καλά κόποις κτώνται. Όπως πέτυχε τη νίκη στο ΓΣΠ, έτσι και μέσα στη «φωλιά» της Σλάβια Πράγας έπαιξε όπως και όσο χρειαζόταν. Και «εκτοξεύτηκε» στ’ αστέρια της δόξας και των εκατομμυρίων. Δεν ήταν εύκολη η πρόκριση απέναντι στους πρωταθλητές Τσεχίας, όπως δεν μπορεί να είναι εύκολη καμία υπέρβαση μέσα στην «καρδιά» του Αυγούστου.
Ο Θρύλος επέστρεψε εκεί που του αξίζει, εκεί που τον θέλουν οι φίλοι του να βρίσκεται. Ανάμεσα στις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση για τέταρτη φορά στην ιστορία του. Στην Τσεχία, στο πιο κρίσιμο ραντεβού στην τρέχουσα σεζόν έβαλε στην τσέπη την αστραφτερή πρόκριση, ολοκληρώνοντας παραλλήλως το πρώτο σημαντικό κεφάλαιο και συνάμα άνοιξε ένα σπουδαιότερο. Αυτό των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, με τον ΑΠΟΕΛ να προετοιμάζεται πλέον για να μπορέσει να κάνει το καλύτερο δυνατό για την ιστορία του, για τους χιλιάδες οπαδούς του, αποκομίζοντας ένα σωρό οφέλη. Διασφάλισε τη φετινή και την επόμενη οικονομική βιωσιμότητα, θέτοντας τις βάσεις για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο.
Ο ΑΠΟΕΛ πέτυχε ξανά τον σούπερ στόχο, έπιασε την… καλή, γιατί ακριβώς πίστεψε πραγματικά πως μπορούσε να τον υλοποιήσει, έχοντας ως εφαλτήριο την αύρα των προηγούμενων επιτυχιών. Η ομάδα του Γιώργου Δώνη, θα κουνά σεντόνι έως το Δεκέμβριο, διότι την ώρα του «πολέμου» ήταν πανέτοιμη. Δεν λύγισε. Δεν τα έβαλε κάτω, όποια εμπόδια και εάν συνάντησε, ακολουθώντας πιστά το πλάνο του «αρχιτέκτονα» Δώνη. Άλλωστε, την ιστορία τη γράφεις μέσα από τη δουλειά σου και τη σκληρή προσπάθεια. Δεν σου χαρίζεται το παραμικρό σε αυτό το επίπεδο. Όσο θέλεις εσύ την πρόκριση, άλλο τόσο τη θέλει και ο αντίπαλος. Όποιος και να είναι αυτός. Τέτοιες προκρίσεις τις κερδίζεις με το σπαθί σου, εάν και εφόσον παρουσιαστείς έτοιμος.
Η πρόκριση στα «αστέρια» ήταν μια δικαίωση για όλους. Από τη διοίκηση που έβαλε το χέρι βαθιά στην τσέπη έχοντας την περσινή αποτυχία της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και χωρίς να έχει τίποτα εξασφαλισμένο για φέτος. Και είδε την επένδυσή του από την αρχή έως το τέλος να δικαιώνεται. Μα πάνω απ’ όλα αυτή η πρόκριση είναι μια απόλυτη δικαίωση για τον προπονητή. Ανέλαβε μια ομάδα στη ρεβάνς με τη Βιτόρουλ χωρίς ψυχή. Ένα σύνολο που παρουσίαζε αγωνιστικές αρρυθμίες και μέσα σε λίγες εβδομάδες κατάφερε να επιτύχει αυτό που για πολλούς ακόμη μοιάζει ένα μακρινό όνειρο. Που κατάφερε όχι απλά να αποδείξει πως είναι πολύ καλός κόουτς, αλλά να πετύχει απόλυτα στο πλάνο που είχε για την ομάδα που ήθελε.