ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ποια είναι η (βασική) λογική της αλλαγής ενός προπονητή; Ως συνήθως, γίνεται όταν πηγαίνει μια ομάδα χειρότερα από όσο θα έπρεπε, βάσει του ρόστερ που έχει στη διάθεσή του. Στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ και προφανώς του Γιώργου Δώνη, αυτό δεν συνέβαινε.
Και εξηγούμε: Ο Ελλαδίτης τεχνικός είχε αναλάβει ένα σύνολο που δεν απέδιδε τα αναμενόμενα, ούτε (πρωτίστως) στελεχώθηκε σωστά το περασμένο καλοκαίρι. Ένα μπερδεμένο κουβάρι. Κατάφερε σε βάθος χρόνου να βρει μία ισορροπία, να αναδείξει τους δικούς του πρωταγωνιστές και να φτιάξει ένα διάστημα με συνεχόμενες νίκες, οι οποίες έφεραν τον ΑΠΟΕΛ δυναμικά στη μάχη του τίτλου. Εν μέσω ενός βαρυφορτωμένου προγράμματος. Και όλα αυτά, με την υποσημείωση πως τόλμησε να καθίσει στον πάγκο στη ρεβάνς με τη Βιιτόρουλ, σώζοντας έτσι τη χρονιά. Έβαλε για δεύτερη φορά τον ΑΠΟΕΛ επί θητείας του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, απολαμβάνοντας ο Θρύλος τεράστια οικονομικά οφέλη.
Δεν ενισχύθηκε το σύνολο τη μετεγγραφική περίοδο, απλά αντικατέστησε παίκτες. Κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Βλέπετε, ο Δώνης έχασε βασικότατους πρωταγωνιστές κατά τη διάρκεια της σεζόν, απουσίες που προφανώς θα είχαν γονατίσει οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Για βγάλτε από τον Απόλλωνα 6-7 παίκτες του βασικού κορμού; Θα είναι η ίδια ομάδα; Ασφαλώς και όχι. Συν τοις άλλοις, στη φετινή σεζόν πόσες φορές βασίστηκε σε δεύτερες ή τρίτες επιλογές παικτών; Πάρα πολλές. Εφάρμοσε το rotation; Βεβαίως. Ήταν δίκαιος με τους παίκτες; Προφανώς ναι.
Όλη αυτή η πρεμούρα στον ΑΠΟΕΛ, ιδιαίτερα μετά το τελευταίο παιχνίδι, κρίνω πως είναι απόρροια και του γεγονότος ότι η ομάδα δεν έμαθε να παλεύει για να κατακτά το πρωτάθλημα απέναντι σε ισχυρούς (και σε βάθος χρόνου καλοδουλεμένους) αντιπάλους, όπως είναι ο φετινός Απόλλων. Το σύνολο που είναι το καλύτερο στην εφαρμογή του transition. Πολλοί, ίσως να υποτίμησαν τη δυσκολία που είχε το γεγονός πως κατάφερε να δημιουργήσει ένα σερί νικών, αλλά και το πόσο σημαντικό ήταν πως ξεκαθάρισε τα πράγματα όσον αφορά στο ρόστερ και δημιούργησε πρωταγωνιστές, που δεν υπήρχαν όταν του δόθηκε η ομάδα. Με πρώτο (και καλύτερο) τον Λορένζο Εμπεσίλιο.
Όσο και εάν πονά η αλήθεια, κρίνω πως το φετινό ρόστερ του ΑΠΟΕΛ δεν είναι τόσο ανώτερο από αυτό του Απόλλωνα ώστε να μπορεί να απορροφήσει και προπονητικά λάθη που δεν θα στοιχίσουν ιδιαίτερα. Γιατί λάθη έγιναν από τον Δώνη. Ουδείς όμως αλάνθαστος.