ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΤΤΙΧΗ (ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΑΚ)
Πρώτη αγωνιστική στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και ο ΑΠΟΕΛ έχει μπροστά του, ίσως τη μεγαλύτερη πρόκληση που μπορούσε να τύχει σε κάποια ομάδα. Αντίπαλος του η Ρεάλ Μαδρίτης και μάλιστα στην Ισπανία. Όταν έχεις απέναντι σου μια τέτοια ομάδα τότε τα πράγματα είναι εκ των πραγμάτων πολύ δύσκολα.
Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα που ξεχωρίζει αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη και μάλιστα έχει την πρωτιά σχεδόν σε όλες τις παραμέτρους που μπορεί να εξετάσει κάποιος. Από τους τίτλους, τους ποδοσφαιριστές, τον προπονητή και τόσα άλλα. Βέβαια η Ρεάλ Μαδρίτης για καλή (ή κακή) τύχη του ΑΠΟΕΛ δεν είναι στην καλύτερή της κατάσταση.
Το πρωτάθλημα Ισπανίας ξεκίνησε με το αριστερό για τους Μαδριλένους. Τρεις ισοπαλίες σε τρεις αγώνες, με τον Ρονάλντο εκτός (θα επανέλθει στο παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ), τον Μπενζεμά να τραυματίζεται στον τελευταίο αγώνα και να μένει για ένα μήνα εκτός και τον Μπέιλ να είναι σκιά του εαυτού του. Τέτοια πενιχρή συγκομιδή πάνε πολλά χρόνια για να δει η Ρεάλ. Όμως και πάλι αυτό δεν λέει πολλά, καθώς όταν αναφερόμαστε στη Ρεάλ πρέπει να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν ήρεμο για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Έχασε μερικούς σημαντικούς παίκτες, αλλά κανείς τους δεν είναι αναντικατάστατος και κανείς δεν είχε ρόλο βασικού στην ομάδα. Ο Μοράτα είναι ίσως η πιο σημαντική αποχώρηση μιας και την περασμένη σεζόν ξελάσπωσε πολλές φορές τη Ρεάλ, όμως ο ίδιος ήθελε ομάδα που να αγωνίζεται βασικός και αυτό δεν μπορούσε να γίνει στη Ρεάλ. Έτσι άφησε την Ισπανία και ανηφόρισε στην Αγγλία και την Τσέλσι.
Τη διαδρομή προς την Αγγλία ακολούθησε και ο Ντανίλο που πλέον αγωνίζεται στη Μάντσεστερ Σίτι. Στη Γερμανία μετακόμισε ο Χάμες Ροντρίκεζ και την Μπάγερν Μονάχου, ενώ έκλεισε και ο κύκλος του Πέπε στη Ρεάλ που πλέον φοράει τη φανέλα της Μπεσίκτας. Οι Μπούργκι, Ντιέγκο Γιορέντε και Γιανιέζ μένουν εντός Ισπανίας σε πιο μικρές ομάδες (Αλαβές, Ρεάλ Σοσιεδάδ και Χετάφε αντίστοιχα), ενώ ο Μαριάνο Ντιάζ μετακόμισε στη Λιόν. Τέλος τον χορό των αποχωρήσεων έκλεισε ο δανεισμός του Φάμπιο Κοεντράο στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Από πλευράς ενίσχυσης πέραν των δανεικών που επέστρεψαν όπως ο Μπόρχα, ο Μάρκους Γιορέντε και ο Βαλιέχο, ανέβηκε από τη δεύτερη ομάδα ο Χακίμι, ενώ δόθηκαν περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ, ώστε να ντυθούν με τα χρώματα της Βασίλισσας οι Ερνάντεζ (από την Ατλέτικο Μαδρίτης) και Θεμπάγιος (από τη Ρεάλ Μπέτις). Έτσι είναι ξεκάθαρο πως η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε ούτε πολλές, αλλά ούτε και ουσιαστικές αλλαγές στο ρόστερ της.
Ένα ρόστερ που παρά τις όποιες αλλαγές έχει πολλούς και μεγάλους ποδοσφαιριστές. Για να αντιληφθεί κανείς όμως την ποιότητα της Ρεάλ, θα αναφέρουμε τρία μόνο ονόματα. Ρονάλντο, Ράμος και Μόντριτς. Και ο λόγος που λέμε αυτούς του τρεις και όχι όλους τους άλλους σπουδαίους παίκτες είναι απλός. Την ημέρα της κλήρωσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και ενώ λάμβανε χώρα η κλήρωση, η ΟΥΕΦΑ, βράβευε, την ίδια στιγμή, τους κορυφαίους. Έχουμε και λέμε λοιπόν, κορυφαίος αμυντικός ο Ράμος, κορυφαίος μέσος ο Μόντριτς, κορυφαίος επιθετικός ο Ρονάλντο και κορυφαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς και πάλι ο Ρονάλντο.
Η Ρεάλ έχει ένα από τους καλύτερους προπονητές (αν όχι τον καλύτερο) τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Ζιντάν γράφει ιστορία και ως προπονητής. Δεν αφήνει τίτλο για τίτλο, και από τη στιγμή που ανέλαβε τη Ρεάλ ως προπονητής πριν από περίπου ενάμιση χρόνο μέχρι και σήμερα μετρά επτά τρόπαια. Είναι προπονητής τίτλων ο Ζιντάν (δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις αλλιώς). Η αλήθεια είναι πως ακόμη και μια μέτρια Ρεάλ μπορεί να νικήσει κάθε αντίπαλο και αυτό είναι πρόβλημα για τον ΑΠΟΕΛ. Μάλιστα τέσσερις συνεχόμενες αποτυχίες δεν τις αντέχει η Ρεάλ Μαδρίτης και έτσι ίσως υπάρξει ξέσπασμα (γι’ αυτό και γράψαμε πιο πάνω πως ίσως να μην είναι τυχερός ο ΑΠΟΕΛ που πέτυχε τη Ρεάλ σε κακό φεγγάρι).