Τέσσερις μήνες. Τόσο καιρός χρειάστηκε για να γίνει αποδέκτης κριτικής ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς από τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ. Από το περασμένο Σάββατο εισήλθε στο κλαμπ των προπονητών που… στήνονται στον τοίχο.
Αφορμή ο τρόπος που διαχειρίστηκε το προβάδισμα στο ντέρμπι με την Ομόνοια, που τελικά δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί (1-1 τελικό).
Το δίκαιο του κόσμου των επίδοξων πρωταθλητών είναι ότι όντως, η ομάδα τους έδειξε αβοήθητη από τον πάγκο όταν πιέστηκε από τους πράσινους. Οπισθοχώρησε για μεγάλο διάστημα και δεν έβρισκε τρόπο να αντεπιτεθεί.
Με δύο βαριά κορμιά στην κορυφή (Κβιλιτάια, Μακέντα) και κατά συνθήκη εξτρέμ δύο κεντρώους (Βιγιαφάνιες, Ντάλσιο), έμοιαζε αδύνατη η αξιοποίηση του κενού χώρου. Την ίδια ώρα, στον πάγκο κάθονταν οι Μαρκίνιος, Εντονγκαλά και Εφραίμ, με τον τελευταίο να μπαίνει στο 78’, αλλά ώσπου να ζεσταθεί ήρθε η ισοφάριση (86’).
Όσο για το δίκαιο του Μιλόγεβιτς; Καταρχάς, μόνο ο ίδιος και οι συνεργάτες του γνωρίζουν τον λόγο που δεν έπραξε διαφορετικά το περασμένο Σάββατο. Έπειτα, είναι μεγάλη αδικία να διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά όσα πέτυχε ο Σέρβος από τις 5 Οκτωβρίου που ανέλαβε το τιμόνι του ΑΠΟΕΛ.
Ουδείς θα πρέπει να αμφιβάλλει πως συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κύριους λόγους που οι γαλαζοκίτρινοι βρίσκονται στην κορυφή της βαθμολογίας. Άλλωστε το ότι οι πορτοκαλί έκαναν «σύνθημα στα χείλη» το όνομα προπονητή για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, μόνο τυχαίο δεν είναι.