ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Κοσμογονική βελτίωση σε διάστημα λίγων ημερών δεν είναι σύνηθες φαινόμενο στο ποδόσφαιρο. Ο ΑΠΟΕΛ, όμως, χρειάζεται να παρουσιαστεί σημαντικά καλύτερος στο αυριανό πρώτο παιχνίδι της προημιτελικής φάσης του κυπέλλου με την Ομόνοια, σε σχέση με το μεταξύ τους ματς του περασμένου Σαββάτου (0-1). Πού μπορεί ποντάρει, όμως, ώστε να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο;
Κατ’ αρχάς, ο Σάββας Πουρσαϊτίδης σημείωσε όσα δεν έκαναν σωστά οι ποδοσφαιριστές του, έχοντας τη δυνατότητα να δώσει τις κατάλληλες οδηγίες ή ακόμα, να κάνει αν κρίνει ότι πρέπει και διορθωτικές κινήσεις. Ιδιαίτερα όσον αφορά τη μεσοεπιθετική (δυσ)λειτουργία, ώστε να μην είναι και πάλι… θεατής ο Φαμπιάνο. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ακόμα καλύτερη γνώση της αντιπάλου, γεγονός που μπορεί να αποδειχτεί βοηθητικό ως προς την αναχαίτιση των επιθέσεών της.
Θα είναι ελπιδοφόρο ασφαλώς εάν επιστρέψει στη διάθεση του Ελλαδίτη ο Εμίλιο Ενσούε, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ενδεκαδάτος. Ένας σημαντικός αμυντικός των γαλαζοκιτρίνων, ο οποίος είτε ως δεξιός μπακ-χαφ είτε ως δεξιός αμυντικός σε τριάδα, αποτελεί ελπίδα αναφορικά με την αναχαίτιση του αριστερού μπακ και «Mr assist», Γιαν Λέτσγιακς.
Τέταρτη… πηγή ελπίδας είναι η διαφορά της σημασίας ανάμεσα στο προηγούμενο και το επερχόμενο «αιώνιο» ντέρμπι. Όσο και αν κάθε παιχνίδι ανάμεσα σε ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια δίδει μεγάλο κίνητρο, για τους γαλαζοκίτρινους ήταν αδιάφορο βαθμολογικά το ματς του πρωταθλήματος ενώ το κύπελλο είναι πια ο υπέρτατος στόχος τους. Η δεύτερη τη τάξει εγχώρια ποδοσφαιρική διοργάνωση είναι ο μοναδικός δρόμος για να σωθεί η σεζόν, μα και για να έχει νόημα η συνέχειά της. Αν αυτό αποδειχτεί αρκετό ώστε να… μεταμορφώσει την υποτονική σαββατιάτικη ομάδα σε παθιασμένη την Τετάρτη, θα είναι σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της αγωνιστικής καλυτέρευσης.