ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Ο ΑΠΟΕΛ δεν φάνηκε αντάξιος των προσδοκιών, γνωρίζοντας την πιο βαριά φετινή του ήττα (0-3). Εγκλωβίστηκε από την ανώτερη Βασιλεία, υπέπεσε σε πολλά λάθη και μοιραία το όνειρο της πρόκρισης στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ σβήνει.
Πληρώνοντας τις στιγμές αδράνειας κυρίως στην αμυντική γραμμή, μάζεψε χθες βράδυ στο ΓΣΠ τρεις φορές την μπάλα από το πλεκτό του και πλέον, την Πέμπτη στο στάδιο Ζανκτ Γιάκομπ-Παρκ, χωρητικότητας 38.512 θέσεων (κόστισε 143 εκατομμύρια ευρώ) θα παίξει για την «τιμή των όπλων», στον τελευταίο -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- ευρωπαϊκό αγώνα κατά την τρέχουσα σεζόν.
Το γεγονός πως βρέθηκε πίσω στο σκορ από το 1/3 του πρώτου μέρους, κάτι που προφανώς επηρέασε, έχει να κάνει με την αδράνεια του Πραξιτέλη Βούρου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον ΑΠΟΕΛ, γενικώς, ήταν ο τρόπος που προσέγγισε το ματς και πολύ περισσότερο, το πώς αντέδρασε σε κρίσιμα σημεία σε ένα ματς που υψηλό δείκτη δυσκολίας.
Συνοψίζουμε:
1) Αναπτυσσόταν μονόπλευρα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η μπάλα πήγαινε συνεχώς δεξιά, εκεί όπου δέσποζε η φυσιογνωμία του Μούσα Αλ Τάαμαρι. Μία-δύο φορές, το πήραν χαμπάρι οι Ελβετοί και προσάρμοσαν την τακτική τους. Ο Ιορδανός, όσοι ενέργεια κι αν είχε, δεν μπορούσε να κάνει θαύματα.
2) Από αριστερά δεν εκδηλώθηκε ούτε μία καλή προσπάθεια, απόρροια της μη αρμονικής «χημείας» των Μιχαΐλοβιτς και Μάτιτς στη μεγαλύτερη διάρκεια του 90λεπτου. Έμπνευση που δεν βγήκε στον προπονητή του ΑΠΟΕΛ. Έγιναν οι αλλαγές, εσωτερικές και εξωτερικές, πλην όμως η Βασιλεία είχε προλάβει να κάνει τη δουλειά της.
3) Αδυναμία κυκλοφορίας της μπάλας, ενώ οι αποστάσεις μεταξύ μέσων κι επιθετικών δεν επέτρεπαν συνδυασμό. Ο Τόμας ντε Βινσέντι δεν ανέπτυξε πρωτοβουλίες, ούτε οι κεντρικοί χαφ έπαιξαν γρήγορα και με οξυδέρκεια.
4) Οι γραμμές άργησαν να ανέβουν για να μην επιτρέψουν σε έναν ποιοτικό αντίπαλο να κάνει παιχνίδι από τον χώρο άμυνας. Δεν υπήρξε η δέουσα πίεση που θα επέτρεπε κλεψίματα της μπάλας και εκδήλωση γρήγορων επιθέσεων.
Για να προκύψει το εν λόγω σκηνικό και ο ΑΠΟΕΛ να κινδυνέψει να δεχθεί κι άλλα γκολ, προφανώς έπαιξε σημαντικό ρόλο το πώς έδρασε η Βασιλεία. «Διαβασμένη», ήλεγξε τον ρυθμό, κλείνοντας αποτελεσματικά τους διαδρόμους. Έξι τελικές στο στόχο (μία για τον ΑΠΟΕΛ) για την ομάδα του Κόλερ, χωρίς να χρειασθεί μάλιστα να κάνει το φοβερό και τρομερό παιχνίδι, λέει πολλά. Έπαιξε όσο και όπως χρειαζόταν, δικαιολογώντας εν πολλοίς και την πρώτη θέση στη φάση των ομίλων, έχοντας ως αντιπάλους τις Χετάφε, Κρασνοντάρ, Τραπεζούντα.