Μετά από βαριά ήττα, προφανώς και μπορούν να γραφτούν πολλά, πάρα πολλά. Πόσο μάλλον, όταν πρόκειται για άκρως σημαντικό παιχνίδι ή, αν προτιμάτε διαφορετικά, από τα σπουδαιότερα της σεζόν. Ο ΑΠΟΕΛ, δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, έχασε τον αγωνιστικό προσανατολισμό στη Στοκχόλμη, παίρνοντας εν τέλει πολύ σκληρό μάθημα. Πλήρωσε ακριβά τις αγωνιστικές αρρυθμίες που εκδήλωσε στην «Τele2 Αrena» και σε συνδυασμό με τις συγκυρίες που ήταν εναντίον του, επέστρεψε από τη Σουηδία κουβαλώντας στις αποσκευές τη σοβαρή απώλεια του Χοσέ Κρέσπο (αποβολή) και κυρίως μία «τριάρα», η οποία δύσκολα ανατρέπεται.
Η αλήθεια είναι πως, η καταφανώς πιο έτοιμη Τζουργκάρντεν κέρδισε δικαίως, ωστόσο το επίπεδο απόδοσής της, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το τελικό σκορ (3-0). Με αυτό, πάντως, δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα του ΑΠΟΕΛ περνούν (εντέχνως) κάτω από το χαλί. Οι αδυναμίες διογκώθηκαν στο «σπίτι» των Σουηδών. Η αγωνιστική συμπεριφορά χωρίς τον Κίνγκσλεϊ Σαρφό, ήλθε απλά να επιβεβαιώσει αφενός τον σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζει και αφετέρου να καταδείξει ότι οι εναλλακτικές επιλογές χρειάζονται χρόνο για να εγκλιματιστούν.
Πάμε πιο κάτω: Στον ΑΠΟΕΛ ήξεραν ότι η αντίπαλος διαθέτει γρήγορους παίκτες, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά να… χτυπούν σαν καμικάζι στο «τρανζίσιον». Στη μετάβαση, δηλαδή, από την άμυνα στην επίθεση. Ποιο ήταν, άραγε, το σχέδιο αναχαίτισης; Ό,τι και να είχε συζητηθεί στα αποδυτήρια, ό,τι και να διδάχθηκε στις προπονήσεις, δεν δούλεψε. Γιατί, οι πλείστες επικίνδυνες φάσεις, είχαν ένα κοινό στοιχείο: Κλέψιμο της μπάλας, γρήγορη πρώτη πάσα και κίνηση στον κενό χώρο.
Το πρώτο γκολ των Σουηδών, στη δεύτερη μόλις τελική προσπάθεια, δεν αντιλέγει κανείς ότι βραχυκύκλωσε ακόμα περισσότερο τον ΑΠΟΕΛ. Παρά τα φιλότιμη προσπάθεια και τις ομολογουμένως πάρα πολλές μάχες του διακριθέντα Γκεόργκι Κοσταντίνοφ, η οποιαδήποτε αντίδραση δεν είχε διάρκεια. Το σύνολο περιορίστηκε σε ανεμικές επιθέσεις. Οι εξτρέμ δεν είχαν τα απαιτούμενα στηρίγματα, την ίδια ώρα που όσο το επίπεδο των αντιπάλων ανεβαίνει τόσο περισσότερο βγάζει μάτι η απουσία πρωτοκλασάτου επιθετικού. Ο φιλότιμος Μάριος Ηλία, επωμίσθηκε με το «καλημέρα» τεράστιο βάρος και πίεση.