ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Η εξήγηση μάλλον απλή είναι για το πώς παρουσιάστηκε επιθετικά ο ΑΠΟΕΛ και γιατί δεν είχε, κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια, την απαιτούμενη ανάπτυξη, δημιουργία και συνεργασία.
Ο Γκάγιας Ζαχίντ, ο πιο παραγωγικός παίκτης της ομάδας την περασμένη σεζόν, σε όσα παιχνίδια έπαιξε φέτος κινήθηκε σε ρηχά επίπεδα απόδοσης ενώ ο Λορένζο Εμπεσίλιο που κινούσε τα νήματα στη μεσοεπιθετική γραμμή μετεγγράφηκε στον Ερυθρό Αστέρα. Προστέθηκε στο ρόστερ ο Τόμας ντε Βινσέντι, ο οποίος ακόμη ψάχνεται για να επανακτήσει τις ισορροπίες του, ένεκα μακράς αγωνιστικής απραξίας.
Διαβάστε επίσης: Αστάνα-ΑΠΟΕΛ: To παράδοξο στο 120+1’ που δεν κατάλαβε κανείς
Πάμε πιο κάτω: Αποχώρησε ο Ιγκόρ ντε Καμάργκο, πρώτος σκόρερ του ΑΠΟΕΛ στη λήξασα σεζόν και δεν καλύφθηκε εγκαίρως το κενό του, ενώ ο έμπειρος Μίκαελ Ποτέ (δεύτερος σκόρερ πέρσι της ομάδας) μονάχα στα τρία πρώτα ματς ήταν διαθέσιμος (μετακόμισε στην Αντάνα Ντεμιρσπόρ).
Ο Γκιγιέρμε Ντελατόρε δεν κάλυψε επάξια το κενό των προαναφερθέντων. Συν τοις άλλοις προέκυψε το θέμα με τον Ρέζα Γκουτσανετζάντ, δεν έπαιξε με Χάποελ Μπερ Σεβά ώστε να βρει ρυθμό, οπότε στις κρίσιμες αναμετρήσεις με την Αστάνα δεν έκανε αισθητή την παρουσία του.