ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Ο ΑΠΟΕΛ θα αρχίσει μεθαύριο (20:00) τη νέα ευρωπαϊκή περιπέτειά του στο Κόσοβο απέναντι στην Τζιλάνι για τον 1ο προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ και δεν έχει δικαίωμα να τη δει αφ’ υψηλού. Πέρα από το ότι είναι νωπή η μνήμη από το 2-2 με την Καρμιώτισσα, είναι και εκτός έδρας ματς δίχως επιστροφή. Αν ρίξει κανείς και μία ματιά στις προηγούμενες εκτός έδρας πρώτες ευρωπαϊκές εξορμήσεις του σε κάθε σεζόν, θα δυσκολευτεί να βρει εύκολο βράδυ.
Για την ακρίβεια, η τελευταία φορά που δεν είχε ιδιαίτερο άγχος ήταν το 2-0 επί της Σκεντερμπέου πριν από εννιά χρόνια, τη σεζόν 2011-12 για τον 1ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Έκτοτε, στα επόμενα οκτώ χρόνια, πέτυχε τρεις νίκες με το στενό 1-0, έφερε τέσσερις ισοπαλίες και δέχτηκε μία ήττα. Δείγμα του πόσο δύσκολο είναι το έργο σε εκτός έδρας ματς, ειδικά όταν βρίσκεται σε παρόμοιο στάδιο ετοιμότητας.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ασφαλώς ήταν το 1-3 από τη Σούντουβα προ δύο ετών για τον 1ο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, που επέφερε τον αποκλεισμό (το 1-0 στον επαναληπτικό δεν αρκούσε). Αποκλεισμό έφερε και το 0-0 με τη Μάριμπορ, μετά το 1-1 του ΓΣΠ για τον 2ο γύρο της σεζόν 2013-14, ενώ και ο ΑΠΟΕΛ δεν νίκησε επίσης στην έδρα των Ελσίνκι (2-2, 2014-15), Βάρνταρ (1-1, ρεβάνς του 0-0, 2015-16) και Δε Νιου Σεντς (0-0, 2016-17). Όσο για τις στενές νίκες με 1-0, σημειώθηκαν στα γήπεδα των Σένιτσα (ρεβάνς του 2-0, 2012-13), Ντουντελάνζ (2017-18) και Σουτιέσκα (2019-20).
Η διαφορά ασφαλώς στην τρέχουσα σεζόν είναι ότι δεν υπάρχει ευκαιρία διόρθωσης του λάθους, αφού δεν υπάρχουν ρεβάνς στα προκριματικά της τρέχουσας σεζόν. Κάτι που δίνει περισσότερες πιθανότητες στο αουτσάιντερ, αφού σε ένα ματς όλα μπορούν να συμβούν.