ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Η περίοδος κρίσης στην οποία έχει περιέλθει ο ΑΠΟΕΛ, προφανώς και δεν ολοκληρώθηκε με την αποπομπή του Μπρούνο Μπαλταζάρ. Οι γαλαζοκίτρινοι για άλλο ένα παιχνίδι δεν ικανοποίησαν με την απόδοσή τους, έμειναν μακριά από τη νίκη σε δεύτερο διαδοχικό ματς, χάνοντας όμως τούτη τη φορά μια κούπα, αυτήν του Σούπερ Καπ απέναντι στην ΑΕΚ (για πέντε σερί σεζόν).
Η αλήθεια είναι πως στον ΑΠΟΕΛ δεν είναι μαθημένοι κατά τα τελευταία χρόνια σε τέτοιες καταστάσεις. Δηλαδή, η ομάδα αρχές μόλις Οκτωβρίου να μη λέει να σηκώσει κεφάλι, να μη λέει να συνέλθει αγωνιστικά. Ο Πρόδρομος Πετρίδης είναι η πρώτη φορά κατά τη δεύτερή του θητεία στην προεδρία της εταιρείας που καλείται να διαχειριστεί τέτοια κατάσταση, αγωνιστική και οικονομική, αποστολή που προφανώς δεν είναι καθόλου εύκολη.
Οι φίλοι του συλλόγου διερωτούνται γιατί βλέπουν τέτοια εικόνα που παραπέμπει σε απώλεια της αγωνιστικής ταυτότητας του ΑΠΟΕΛ, μιας ομάδας που ήταν σκληρή και είχε την ικανότητα να παίρνει αποτελέσματα; Ξέχωρα από τις επιλογές στον προγραμματισμό, είναι φανερό πως «κυνηγά» τους πρωτευουσιάνους η άδοξη ευρωπαϊκή πορεία. «Σφαλιάρα» στο Τσάμπιονς Λιγκ από τη Σούντουβα, αποκλεισμός από το Γιουρόπα Λιγκ από την Αστάνα, δίνοντας μία γενική εντύπωση ότι έπεσαν αμαχητί. «Τσαλακώθηκε» η ψυχολογία, η έντονη κριτική επηρέασε, προέκυψαν συνεχόμενοι τραυματισμοί ενώ παίκτες που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά χάθηκαν στο πλήθος. Για παράδειγμα οι Ζαχίντ και Μοράις ψάχνουν τον καλό τους εαυτό…
Διαβάστε επίσης: Σαν να μην πέρασε μια μέρα, η αντίδραση και η «ζαριά» Πετρίδη
Τα προηγούμενα χρόνια, ο ΑΠΟΕΛ μάζευε τα πράγματα κυρίως μέσα από την άμυνα. «Καμουφλάριζε» τις αδυναμίες και διόρθωνε σε μεγάλο βαθμό όποιες επιθετικές ανεπάρκειες προέκυπταν. Αυτή τη στιγμή, όμως, η άμυνα έχει εξελιχθεί σε πρόβλημα εξίσου μεγάλο με τα επιθετικά βάσανα και γι’ αυτό ο ΑΠΟΕΛ δυσκολεύεται να αντιδράσει και μοιάζει να έχει χάσει την ταυτότητά του. Σε μια σεζόν που η επίθεση με την άμυνα εμφανίζονται αλληλένδετες και η μια επηρεάζει την άλλη, ο ΑΠΟΕΛ δείχνει ότι δεν έχει τα εργαλεία να ελέγχει τους αγώνες μέσα από την άμυνά του σε διάρκεια και την ίδια στιγμή είναι προβλέψιμος μεσοεπιθετικά. Γι’ αυτό στηρίζεται κυρίως σε ατομικές ενέργειες, με τον Αλ-Τάαμαρι να είναι μακράν ο καλύτερος παίκτης.
Διαβάστε επίσης: ΑΠΟΕΛ: Ο χρόνος σταμάτησε στο 2012
Ο ΑΠΟΕΛ είναι σε κακό φεγγάρι και τούτη τη στιγμή έχει απόλυτη ανάγκη την αλήθεια. Τη σωστή ανάγνωση της κατάστασης, Απαιτείται η ομάδα να κοιταχτεί στον καθρέφτη ώστε να επουλώσει τις πληγές. Υπάρχει το έμψυχο δυναμικό για να ακουμπήσει ένας ικανός προπονητής ώστε να χτίσει…